GRC
διακριτικός
JSON
Bailly
ή, όν [ῐτ]
I act. apte à diviser, d’où :
1 ἡ διακριτική (s.-e. τέχνη) PLAT. Pol. 282 b, l’art de diviser, p. opp. à ἡ συγκριτική ;
2 apte à distinguer, gén. PLAT. Crat. 388 c ;
II pass. distinct, séparé, p. opp. à συγκριτικός, ARSTT. Metaph. 9, 7, 7.
I act. apte à diviser, d’où :
1 ἡ διακριτική (s.-e. τέχνη) PLAT. Pol. 282 b, l’art de diviser, p. opp. à ἡ συγκριτική ;
2 apte à distinguer, gén. PLAT. Crat. 388 c ;
II pass. distinct, séparé, p. opp. à συγκριτικός, ARSTT. Metaph. 9, 7, 7.
Étym. διακρίνω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ή, όν, piercing, penetrating, opp.
compressing (< συγκριτικός), Pl. Ti. 67e; χρῶμα Arist. Metaph. 1057b8.
separative, ἡ διακριτική, opp. ἡ συγκριτική, Pl. Plt. 282b sqq. Adv. -κῶς Democr. 164.
able to distinguish, τῆς οὐσίας Pl. Cra. 388c; ὄψις ἕξις δ. σωμάτων Id. Def. 411c; abs., Luc. Herm. 69.
compressing (< συγκριτικός), Pl. Ti. 67e; χρῶμα Arist. Metaph. 1057b8.
separative, ἡ διακριτική, opp. ἡ συγκριτική, Pl. Plt. 282b sqq. Adv. -κῶς Democr. 164.
able to distinguish, τῆς οὐσίας Pl. Cra. 388c; ὄψις ἕξις δ. σωμάτων Id. Def. 411c; abs., Luc. Herm. 69.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ή, όν, zum Unterscheiden geschickt ; ἡ δ., die Kunst zu unterscheiden, Plat. Polit. 282b ; Soph. 231b. Ggstz συγκριτικός, Polit. 282c u. Sp.
• Adv., διακριτικῶς, = getrennt, Sext.Emp.
• Adv., διακριτικῶς, = getrennt, Sext.Emp.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
