δια·κινδυνεύω, [ῡ]
      1 s’exposer à un danger, abs. THC. 8, 27 ; ὑπέρ τινος, LYS. 192, 26 ; πρό τινος, XÉN. Cyr. 8, 8, 4 ; περί τινος, DÉM. 1477, 18, pour qqn ; πρός τι, THC. 1, 142 ; ἔς τι, THC. 7, 47, faire une tentative contre qqe ch. (des navires, une place forte, etc.) ;
      2 p. ext. avec une prop. infin. courir le risque que, PLAT. Prot. 313 a, avec un infin. risquer de, THC. 7, 1 ; d’où, au pass. être exposé à des risques suprêmes, DÉM. 866, 27 ; διακινδυνευόμενα φάρμακα, ISOCR. 225 d, remèdes désespérés.

run all risks, make a desperate attempt, abs., ἀλόγως δ. Th. 8.27; δ. τῷ σώματι Antipho 5.63; ἐς τὰς Ἐπιπολάς Th. 7.47; πρὸς ὀλίγας [ναῦς] Id. 1.142; c. inf., Id. 7.1; δ. ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος Lys. 2.20; πρὸ βασιλέως X. Cyr. 8.8.4; περὶ τῶν ὅλων D. Ep. 3.12 (simply, run the risk, c. acc. et inf., δ. ἢ χρηστὸν [τὸ σῶμα] γενέσθαι ἢ πονηρόν Pl. Prt. 313a); — Pass., διακεκινδυνευμένα φάρμακα desperate remedies, Isoc. 11.22.

[ῡ], sich in eine Gefahr stürzen, bes. = sich in eine Schlacht wagen ; Thuc. 8.27 u. öfter ; καὶ μάχεσθαί τινι, Plut. Thes. 9 ; ὑπέρ τινος, Plat. Menex. 240e ; Lys. 2.20 ; πρὸ τοῦ βασιλέως, sein Leben für den König wagen, Xen. Cyr. 8.8.4 ; πρός τινα, es mit Einem aufnehmen, Thuc. 1.142 ; Isocr. 4.67, wie DS. 3.27 ; c. inf., εἰσπλεῦσαι, hineinzufahren wagen, Thuc. 7.1, wie διακινδυνευτέον φάναι, man muß es wagen, Plat. Tim. 72d ; ἢ χρηστὸν γενέσθαι ἢ πονηρόν, Gefahr laufen, gut od. schlecht zu werden, Prot. 313a ; ἡ οὐσία διακινδυνευθήσεσθαι μέλλουσα Dem. 30.10 ; διακινδυνευόμενα φάρμακα, lebensgefährliche, Isocr. 11.22.