δια·κείρω, tondre entièrement, d’où fig. διακέρσαι ἔπος, IL. 8, 8, litt. raser ou effacer une parole, càd. l’annuler, en détruire l’effet ; σκευάρια διακεκαρμένος, AR. Vesp. 1313, complètement dépouillé de son attirail.

Ep. aor. διέκερσα (v. infr.), prop.
cut through, τένοντας A.R. 1.430; νεῦρα D.H. 14.10; metaph, μή τις… πειράτω διακέρσαι ἐμὸν ἔπος make it null, frustrate it, Il. 8.8; — Pass., σκευάρια διακεκαρμένος shorn of his trappings, Ar. V. 1313.

(κείρω), durchschneiden, zerschneiden ; Homer Il. 8.8 μήτε τις οὖν θήλεια θεὸς τό γε μήτε τις ἄρσην πειράτω διακέρσαι ἐμὸν ἔπος, ἀλλ' ἅμα πάντες αἰνεῖτε, meinem Befehle zu widersprechen, sich zu widersetzen, Apollon. Lex.Homer. p. 58.16 διακέρσαι· διακόψαι ; – τὰ σκευάρια διακεκαρμένος Ar. Vesp. 1313, gleichsam aus der Kleidung herausgeschält, der alles verloren oder verkauft hat. Bei Plat. Tim. 83e f.l. für διακρινομένης.