δια·καίω (part. pf. pass. διακεκαυμένος) :
      1 brûler ou cautériser à travers, càd. à l’intérieur, profondément, HPC. Art. 787, 805 ;
      2 p. suite, brûler profondément, d’où chauffer ou échauffer à l’excès, HDT. 2, 26 ; au pass. être échauffé à l’excès, ARSTT. Probl. 12, 3 ; διακεκαυμένος ἐς τὸ μελάντατον, LUC. Herc. 1, brûlé jusqu’à être carbonisé ; ἡ διακεκαυμένη ζώνη, STR. 2, 1, 13 ; 17, 3, 1 ; 1, 2, 24 Kram. ; PLUT. M. 896 b, la zone torride ; fig. enflammer de colère, de désir, etc. PLUT. Crass. 6 ; M. 1126 d ; LUC. Cal. 14.

burn through, heat to excess, Hdt. 2.26; freq. in pf. part. Pass., γῆ διάθερμος καὶ διακεκαυμένη Arist. Pr. 906b13, cf. Mete. 345a17; ἀὴρ δ. Thphr. Vent. 21; δ. εἰς τὸ μελάντατον Luc. Herc. 1; ἡ δ. ζώνη the torrid zone, Str. 2.1.13, al. ; κύκλος Placit. 2.30.1; ὥρα ἔτους Ar. Did. Epit. 26; δ. ὑπ. ὀργῆς πρόσωπον flushed with anger, J. AJ 11.6.9.
inflame, ἄνεμοι δ. τὰς κόρας Gp. 2.26.2; metaph, inflame, excite, τινά Plu. Thes. 6, al. ; c. acc. cogn., δ. φιλοτιμίαν Theopomp.Hist. 300; — Pass., Luc. Cal. 14. in Surgery, brand, apply cautery across or throughout, ἐς τὸ πέρην Hp. Art. 11; πέρην ib. 40 (Pass.); καυτῆρι τὸ πρόσωπον GP. 17.20.4.

(καίω), durchbrennen, erhitzen, Her. 9.26 ; διάθερμος καὶ διακεκαυμένος Arist. Probl. 2.12 ; sonnverbrannt, Luc. Herc. 1. Uebertr., erhitzen, in Leidenschaft setzen, Plut. Crass. 6 ; u. pass., Luc. Calumn. 14, διακέκαυται, er war von Zorn entbrannt.