δια·δείκνυμι [ῡ]
      1 tr. laisser voir, faire voir, montrer clairement, avec ὅτι ou ὡς, HDT. PLUT. ; avec un part. : διαδεξάτω βασιλέως κηδόμενος, HDT. 8, 118, que (chacun) se montre zélé pour le roi ; au pass. διαδεικνύσθω ἐὼν πολέμιος, HDT. 3, 72, qu’il soit déclaré l’ennemi (du roi) ;
      2 impers. διέδεξε (ion.) HDT. 3, 82, etc. cela fut évident.

fut. -δείξω, Ion. -δέξω, strengthd. for δείκνυμι, show plainly, Hdt. 2.162, al. ; φρόνημα καὶ μέγεθος ἀρετῆς Plu. 2.968d; folld. by a relat. clause with ὅτι, Hdt. 7.172, 9.58; also c. part., διαδεξάτω τις βασιλέος κηδόμενος Id. 8.118; δ. τὴν Ἑλλήνων ἀλκὴν ἀπρόσμαχον οὖσαν Plu. Arat. 9; — Med., display, ἐπιμέλειαν BGU 778.6 (ii AD); — Pass., διαδεικνύσθω ἐὼν πολέμιος let him be declared the king΄s enemy, Hdt. 3.72; ἀγαθοὶ διεδείχθησαν Lib. Or. 11.105, cf. Hermog. Inv. 3.4, Aen.Gaz. Thphr. p. 56 B. sts. intr. in forms διέδεξε and ὡς διέδεξε, it was clear, manifest, Hdt. 2.134, 3.82.

[ῡ], (δείκνυμι),
1) zeigen, dartun, Her. u. A. gew. mit folgdm ὅτι, ὡς, auch διαδεξάτω τις κηδόμενος, daß er sorgt, Her. 8.118 ; τὴν ἀλκὴν ἀπρόσμαχον οὖσαν Plut. Arat. 9 ; u. pass., διαδεικνύσθω πολέμιος ἐών, er sei für einen Feind erklärt, Her. 3.72.
2) intr., διέδεξε, es war deutlich, es zeigte sich, Her. 2.164, 3.82 u. öfter.