GRC
διαγνωστικός
JSON
Bailly
ή, όν, capable de discerner, de reconnaître, gén. LUC. Salt. 74, à côté de κριτικός ; abs. joint à διακριτικός, LUC. Herm. 69 ; particul. t. de méd. capable de diagnostiquer, gén. GAL. 2, 188 ; ORIB. 1, 3 B.-Dar.
Étym. διαγιγνώσκω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ή, όν, able to distinguish, ἀληθῶν καὶ ψευδῶν λόγων S.E. P. 2.229, cf. Luc. Salt. 74; δ. καὶ διακριτικός Id. Herm. 69, cf. Gal. UP 5.10; δ. θεωρία Id. 1.271; δ. σημεῖα, opp. προγνωστικά, ib. 313.
belonging to a διάγνωσις II, ὑπομνήματα PLips. 34.15 (iv AD).
belonging to a διάγνωσις II, ὑπομνήματα PLips. 34.15 (iv AD).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ή, όν, zum Unterscheiden gehörig, geschickt, Luc. Salt. 74 ; καὶ διακριτικός Hermot. 69 ; öfter Medic.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
