δι·ήκω :
      1 venir à travers, se répandre par ou à travers, particul. en parl. de bruits, de rumeurs : δ. πόλιν, ESCHL. Sept. 900, Ag. 476 ; πάντας, SOPH. O.C. 306 ; διὰ πάντων, ARSTT. Mund. 5, se répandre par la ville, parmi tous, partout ; δ. τοῦ δήμου, PLUT. Fab. 9, se répandre parmi le peuple ; δ. ἐκ… ἐς, HDT. 6, 31, se répandre ou s’étendre depuis… jusqu’à ; δ. εἰς, TH. C.P. 1, 20, 5 ; ἐς, THC. 3, 21 ; πρός, TH. C.P. 5, 13, 4 ; LUC. V.H. 1, 19 ; μέχρι, HDT. 4, 185 ; ἄχρις, T. LOCR. 101 a, se répandre ou s’étendre jusqu’à ;
      2 p. anal. tendre en travers, traverser, PAUS. 6, 20 ; HÉRON Aut. 272.

➳ Impf. 3 sg. διῆκε, ESCHL. Pers. 503. Fut. réc. διήξω, GAL. 6, 520 ; les Att. emploient de préfér. le fut. δίειμι.

fut. -ξω Gal. Anim. Pass. 1: — extend or reach from one place to another, ἐκ… εἰς or ἐπί…, Hdt. 2.106, 6.31; μέχρι… Id. 4.185; ἄχρις… Ti.Locr. 101a; δ. ἔς τε τὸ ἔσω… καὶ ἐς τὸ ἔξω, i.e.
right through, Th. 3.21; ἀπό… πρός… Luc. VH 1.19; διὰ πάντων Corn. ND 11; κατά, περί τι, Iamb. Comm. Math. 4, 15. c. acc., pervade, πόλιν διήκει… βάξις A. Ag. 476 (lyr.), cf. Th. 900 (lyr.); τὸ σὸν ὄνομα δ. πάντας, volitat per ora, S. OC 306 (but in an inverted constr. σῶφρον γὰρ ὄμμα τοὐμὸν Ἑλλήνων λόγος πολὺς διήκει E. Hyps. Fr. 34 (60).45); διὰ πάντων διήκουσα δύναμις Arist. Mu. 396b29; κατὰ στενὸν δ. ib. 393b5; αἱ κοιναὶ καὶ διήκουσαι κακίαι peruading faults, Phld. Sign. 28; c. gen., φρόνημα δ. λόγου Philostr. VS 1.17.3; ἡδονὴ δ. [ποιημάτων] Id. Her. 18.1.
pass over, ἡλίου κύκλος μέσον πόρον διῆκε A. Pers. 505.
discuss in detail, Gal. l.c.

hindurchkommen, durchdringen, sich durch etwas hin verbreiten ; πόλιν στόνος Aesch. Spt. 900 ; βάξις Ag. 476 ; τὸ σὸν ὄνομα – πάντας Soph. O.C. 307 ; ἐκ θαλάσσης τῆς βορηΐης ἐς νοτίην Her. 6.32 ; μέχρι 4.185 ; ἡ οἰμωγὴ εἰς ἄστυ διῆκεν Xen. Hell. 2.2.3 ; διὰ πάντων Arist. mund. 5.6, wie Pol. 2.16 ; oft bei Sp. mit πρός, ἐπί τι.