δι·έπω (impf. διεῖπον) s’occuper de, diriger, gouverner, acc. IL. 1, 165 ; 2, 207, etc. ; ESCHL. Pers. 106, Eum. 931 ; HDT. 3, 53 ; 5, 22 ; ARSTT. Mund. 6, 15, etc. ;

Moy. διέπομαι (seul. prés.) s’occuper de, passer son temps à, dat. EUR. El. 146.

Étym. dout.

manage, conduct, τὸ πλεῖον πολέμοιο Il. 1.166; στρατόν 2.207; ἕκαστα 11.706; σκηπανίῳ δίεπ’ ἀνέρας drove them away, 24.247; δ. πόλιν, ἄλσος, Pi. O. 6.93, B. 3.21; μάχας Xenoph. 1.21; δ. τὰ πρήγματα, τὸν ἀγῶνα, Hdt. 3.53, 5.22; rare in Trag. (lyr.), A. Pers. 105, Eu. 931; abs., ἀνὰ στρατιὴν διέπουσαν Sulla ap. App. BC 1.97; in Prose, Arist. Mu. 399a18, Ecphant. ap. Stob. 4.7.64; δ. ἀρχήν Plu. Lyc. 3; ἐπάρχειον IPE 1². 174.8 (Olbia, ii AD); τὴν τῶν στεμμάτων διοίκησιν PRyl. 77.30 (ii AD); esp. as deputy or substitute, δ. τὰ κατὰ τὴν στρατηγίαν, τὴν ἀρχιδικαστείαν, PTeb. 522 (ii AD), PLond. 3.908.19 (ii AD). Astrol., τὸν πολεύοντα καὶ διέποντα [ἀστέρα] Serapio in Cat.Cod.Astr. 1.99, cf. Paul. Al. C. 2.
traverse, ἅλα AP 10.24 (Crin.). Med., to be ever engaged in, γόοις E. El. 146 (lyr.).

(ἕπω), besorgen, verwalten, anordnen ; Homer Od. 12.16, Il. 11.706 ἡμεῖς μὲν τὰ ἕκαστα διείπομεν ; Il. 1.166 ἀλλὰ τὸ μὲν πλεῖον πολυάικος πολέμοιο χεῖρες ἐμαὶ διέπουσι, den größeren Teil der Kriegsarbeit besorgen meine Hände, Apollon. Lex.Homer. p. 58.28 διέπουσι· διαπονοῦσιν, ἐνεργοῦσιν ; Il. 2.207 ἃς ὅ γε κοιρανέων δίεπε στρατόν, er brachte das Heer in Ordnung, Scholl. Herodian. δασυντέον τὸ ἕπω· πρόδηλον κἀκ τῆς συναλοιφῆς, ὡς ἔφεπε ; Il. 24.247 ἦ, καὶ σκηπανίῳ δίεπ' ἀνέρας· οἱ δ' ἴσαν ἔξω σπερχομένοιο γέροντος, Scholl. Herodian. δασέως δί ἑπ' παρὰ τὸ ἕπω δασυνόμενον. οὕτως καὶ Ἀρίσταρχος καὶ οἱ πλείους. οἷον διὰ τῶν ἀνδρῶν ἐπορεύετο καὶ διΐστα αὐτούς. καὶ οὕτως ἔχει τὰ τῆς ἀναγνώσεως. – Aesch. Pers. 106 πολέμους διέπειν ; πόλιν Pind. Ol. 6.93 ; ἀγώνων μοῖραν N. 10.53 ; Her. vrbdt es mit ἐπορᾶν, 3.53 ; vgl. 5.22 ; einzeln auch bei Sp., wie πάντα Arist. mund. 6.15 ; Plut. Pericl. 13 ; ἀρχήν Lyc. 3.