δημο·τελής, ής, ές, accompli ou célébré au nom ou aux frais de l’État (sacrifice) HDT. 6, 57 ; PLAT. Leg. 935 b ; DÉM. 531, 25 ; (fête) THC. 2, 15.

Étym. δ. τέλος.

ές, (< τέλος) at the public cost, θυσίη Hdt. 6.57, cf. Pl. Lg. 935b, Plb. 6.53.6, CIG 3493.7 (Thyatira); ἑορτή Th. 2.15, cf. OGI 56.41 (iii BC); πανάγυριν δαμοτέλην (sic) IG 12(2).645.44 (Nesus); δ. ἱερὰ τελεῖν Orac. ap. D. 21.53.
with public authority, sovereign, ἐκκλησία AJA 18.324 (Sardis). Adv. -λῶς Suid. epith. of Demeter, IG 12(7).4.5 (Amorgos).

ές, auf Staatskosten, öffentlich ; ἱερά, Hesych. εἰς ἃ θύματα δίδωσιν ἡ πολις ; Dem. 59.85, womit Aesch. 1.21 εἰς τὰ δ. ἱερὰ εἰσιέναι zu vgl.; so θυσία Her. 6.57 ; Plat. Legg. XI.935b ; ἑορτή Thuc. 2.15 ; πομπή Luc. Amor. 39 ; u. a.Sp.; vgl. δημοτικός.