(f. ιῶ, ao. ἐδείπνισα, pf. inus. ; pf. pass. δεδείπνισμαι) recevoir à dîner, abs. OD. 4, 535 ; 11, 411 ; τινά, HDT. 7, 118 ; XÉN. Cyr. 4, 5, 5, qqn ; δ. τινὰ δεῖπνον, MATR. (ATH. 134 d) offrir à dîner à qqn ; au pass. (part. pf. δεδειπνισμένος) être reçu à dîner, PLUT. M. 92 e.

➳ Fut. -ιῶ, DIPH. (Com. fr. 4, 405). Ao. poét. δείπνισα, MATR. l. c. ; épq. part. -ίσσας, OD. ll. cc.

Étym. δεῖπνον.

Att. fut. -ιῶ Diph. 62; aor. ἐδείπνισα X. Cyr. 4.5.5 (v. Od. infr. cit.): — entertain at dinner, κατέπεφνεν δειπνίσσας Od. 4.535; δειπνίζοντες Ξέρξεα Hdt. 7.118; δ. τὴν πόλιν ὅλην IG 5(1).1346; also c. acc. cogn., δ. τινὰ δεῖπνον give one a dinner, Matro Conv. 2; — Pass., βοὰς δεδειπνισμένων θεάτρων the applause of spectators bribed by dinners, Plu. 2.92e.

τινά, Jemanden mit einem δεῖπνον bewirten, vgl. s.vv. δεῖπνον und δειπνέω. Homer zweimal : Aegisthos tötet den Agamemnon δειπνίσσας, ὥς τίς τε κατέκτανε βοῦν ἐπὶ φάτνῃ Od. 4.535, 11.411, nicht = »nachdem er ihn bewirtet hatte«, sondern aorist. in der Bedeutung des Anfangens, = »nachdem er ihm ein Mahl (δεῖπνον) vorgesetzt hatte« ; übrigens gab es eine var. lect. δειπνήσας, bei der δειπνέω = bewirten. – Comic.; Xen. Cyr. 4.5.5, u. öfter ; δεῖπνόν τινα Matro bei Ath. IV.134d.