ή, όν :
   I de l’après-midi, de la soirée, du soir, COM. (SCH.-SOPH. Aj. 257) ; PLUT. M. 70 e ; EL. V.H. 2, 5 ; SPT. Par. 2, 31, 3 ; 1Esdr. 8, 6 ; adv. τὸ δειλινόν, LUC. Trag. 15, Lex. 2 ; SPT. Gen. 3, 8 ; Ex. 29, 39, etc. le soir ; subst. τὸ δειλινόν (s.-e. δεῖπνον), ATH. 418 b, le repas du soir ;
   II de l’occident, du couchant, STR. 9, 2, 41 Kram.

Étym. δείλη.

ή, όν, (δείλη) = δειελινός, in the afternoon, δ. ἤρξατο Com.Adesp. 609, cf. Luc. Dem. Enc. 31, Secund. Sent. 4, BGU 513.3 (ii AD); τὸ δ., as Adv., at even, LXX Ge. 3.8, Luc. Lex. 2; δ. ὁλοκαύτωμα LXX 1 Es. 5.50; ὧραι Str. 17.3.8; ἑσπέρα Ph. 1.505 (s.v.l.); διατριβή Plu. 2.70e.
western, κλίμα Str. 9.2.41. τὸ δ. (sc. δεῖπνον) evening meal, f.l. in Ath. 10.418b (quoting Plb. 20.6.6), cf. Ath. 1.11e.

nachmittäglich, abendlich, com. bei Schol. Soph. Ai. 255 ; Plut. u. a.Sp.; δειλινὸν ὡς κατέδαρθον Theocr. 21.39. S. δειελινός.

dusk