[ῠ] c. δείκνυμι aux temps suiv. : prés. ind. HÉS. O. 451 ; HDT. 3, 119 ; MÉN. 4, 93, 245 Meineke ; impér. 2 sg. -υε, HÉS. O. 502 ; inf. -ύειν, ALEX. (Com. fr. 3, 430) ; LUC. Prom. 11 ; part. -ύων, HDT. 3, 79. Impf. 3 sg. ἐδείκνυε, HDT. 4, 150 ; poét. 3 sg. δείκνυε, PD. P. 4, 220. On admet en génér. que les ex. de δεικνύω qui se rencontrent dans les édit. de pros. att. sont altérés de formes en -υμι (δεικνύει, XÉN. Cyr. 6, 1, 7, p. -υσι ; δεικνύουσι, XÉN. An. 6, 2, 2, p. -ύασι ; etc.) ; sel. Cobet les formes en -ύω, poét. et ion., ne se trouvent en attique qu’à partir de Ménandre (STOB. Fl. 93, 21).

= δείκνυμι.

praes., = δείκνυμι, Hes. O. 449 ; δεικνύει Men. Stob. Flor. 93.21 ; auch in Prosa an einigen Stellen, wie δεικνύουσι Xen. An. 6.2.2 ; cf. ἐπιδεικνύω.

δείκνυμι, δεικνύω (see Bl., § 23, 1; Veitch, see word),
[in LXX chiefly for רָאָה hi. ;]
to show, with accusative of thing(s) (of person(s)), dative of person(s);
__(a) to show, exhibit: Mat.4:8 8:4, Mrk.1:44 14:15, Luk.4:5 5:14 20:24 22:12 24:40, Jhn.2:18 5:20 10:32; 20:20 Act.7:3' (LXX), 1Ti.6:15, Rev.17:1 21:9, 10 22:1, 8, pass., Heb.8:5 (LXX);
__(b) to make known: Mat.16:21, Jhn.14:8, 9, Act.10:28, 1Co.12:31, Rev.1:1 4:1 22:6;
__(with) to prove: Jas.2:18 3:13.†
(AS)