begrüßen, vgl. δειδίσκομαι, δείκνυμι ; Homer dreimal, in der Form δεικανόωντο : Il. 15.86 οἱ δὲ ἰδόντες πάντες ἀνήϊξαν, καὶ δεικανόωντο δέπασσιν. ἡ δ' ἄλλους μὲν ἔασε, Θέμιστι δὲ καλλιπαρῄῳ δέκτο δέπας, Zenodot schrieb δεικανόωντ' ἐπέεσσι. Scholl. Didym. und Aristonic.; Od. 18.111 τοὶ δ' ἴσαν εἴσω ἡδὺ γελώοντες, καὶ δεικανόωντ' ἐπέεσσιν ; 24.410 παῖδες Δολίου ἀμφ' Ὀδυσῆα δεικανόωντ' ἐπέεσσι καὶ ἐν χείρεσσι φύοντο. Wenn man mit Zenodot Il. 15.86 ἐπέεσσι schreibt, so ist die Verbindung überall δεικανᾶσθαι ἐπέεσσι(ν); daraus erklärt sich wohl Apollon. Lex.Homer. p. 57.21 δεικανάασθαι· διαλόγου ἀξιοῦσθαι, – Das act. = zeigen Arat. 208 ; δεικανάασκεν Theocr. 24.56.