ή, όν :
   I adj. :
      1 qu’on peut écorcher, GAL. 4, 165 e ;
      2 δαρτὸς χιτών, RUF. Part. corp. p. 41, 63, tunique ou membrane du scrotum ; subst. οἱ δαρτοί, P. ÉG. 272, 274, m. sign. ;
   II subst. τὰ δαρτά, poissons sans écailles, ATH. 357 c.

Étym. vb. de δέρω.

ή, όν, (< δέρω) flayed, ἵππων δ. πρόσωπα the skin flayed from horses’ heads, Choeril. 4.5; δ. χιτών, of skin stripped off, Paul.Aeg. 6.61. τὰδ.
fish which must be skinned before dressing, Mnesith. ap. Ath. 8.357c; of animals, ἕν τι τῶν δ. ὀνομαζομένων Gal. 2.644, cf. IG1². 190, SIG 57.31 (Milet., v. BC).

abgehäutet, Galen.; τὰ δαρτά, eine Art Fische, die in der Küche abgehäutet werden, Ath. VIII.357c ; χιτών, eine von den Häuten, die die Hoden umgeben, Medic.