εως (ἡ) :
   I besoin, d’ord. au plur. PLAT. Eryx. 405 e ; ARSTT. Rhet. 2, 7, 2 ; κατὰ τὰς δεήσεις, ARSTT. Pol. 1, 9, 5, selon les besoins ;
   II p. suite :
      1 demande, PLAT. Parm. 126 a, etc. ;
      2 particul. demande instante, prière, PLAT. Ep. 329 d, Conv. 183 a, etc. ; ISOCR. 186 d ; etc. ; δέησιν δεῖσθαι, DÉM. 845, 27 ; PLUT. T. Gracch. 6, etc. ou ποιεῖσθαι, NT. Luc. 5, 33, etc. faire une demande, adresser une prière ; particul. demande écrite, pétition, JOS. B.J. 7, 5, 2 ; PHIL. 3, 586 Migne.

Étym. δέω².

εως, ἡ, entreaty, Lys. 2.15 (pl.), Isoc. 8.138 (pl.), Pl. Ep. 329d (pl.), etc. ; δέομαι δ’ ὑμῶν… δικαίαν δέησιν D. 29.4; δεήσεις ποιεῖσθαι Ev. Luc. 5.33, cf. Wilcken Chr. 41 ii 12 (iii AD).2. written petition, CPHerm. 6.10, J. BJ 7.5.2, Ph. 2.586, PGen. 16.10 (iii AD).
ΙΙ.
want, need, Antipho Soph. 11; ἐν ἐπιθυμίαις τε καὶ δεήσεσιν Pl. Erx. 405e; κατὰ τὰς δεήσεις according to their needs, Arist. Pol. 1257a23; δεήσεις εἰσὶν αἱ ὀρέξεις Id. Rh. 1385a22.

ἡ, das Bitten, die Bitte, Plat. Symp. 183a ; ὁσιωτάτην δέησιν δεόμενος Isaeus 9.34 ; δέομαι ὑμῶν δικαίαν δέησιν Demosth. 29.4 ; vgl. Plut. T.Gracch. 6, Timol. 5, – das Fragen, die Frage, Plat. Parm. 126a und Folgende. – Das Bedürfen, Bedürfnis, Plat. Eryx. 405e ; vgl. Arist. rhet. 2.7.

δέησις, -εως, ἡ
(< δέομαι), [in LXX for תְּחִנָּה, רִנָּה, תְּפִלָּה, etc. ;]
__1. a wanting, need (so Ps 21(22):25).
__2. an asking, entreaty, supplica­tion; in NT always addressed to God: Luk.1:13, 2Co.1:11, Php.1:19, 2Ti.1:3, Jas.5:16, 1Pe.3:12' (LXX) ; with νηστεῖαι, Luk.2:37; προσυνχή, -αί, Eph.6:18, Php.4:6, 1Ti.2:1 5:5; ἱκετηρίαι, Heb.5:7; προσκαρτέρησις, Eph.6:18; ἐντεύξεις, 1Ti.2:1; δ. ποιεῖσθαι (Deiss., BS, 250), Luk.5:33, Php.1:4 (pl.), 1Ti.2:1; before ὑπέρ, 2Co.9:14, Php.1:4; περί, Eph.6:18; πρός, Rom.10:1.†
SYN.: προσευχή, used of prayer in general, while δ. gives prominence to the sense of need; on the other hand, δ. is used as well of requests from man to man, while π. is limited to prayer to God. ἔντευξις, in the π., is the regular word for petition to a superior (Deiss., BS, 250; cf. the Pauline ἐντυγχάνειν, to entreat). Cf. also εὐχή. (Jas.5:15), αἴτημα, ἱκετηρία (Tr., Syn., § li; Cremer, 73, 174, 684). (AS)