ης (ἡ) [ᾱ, mais v. ci-dessous]
      1 laurier (Laurus nobilis L.) arbuste, OD. 9, 183 ; HH. Ap. 396 ; HÉS. Th. 30 ; AR. Pl. 213 ; etc. ;
      2 δ. Ἀλεξανδρεία, c. χαμελαία, TH. H.P. 1, 10, 8 ; 3, 17, 4 ; DIOSC. 4, 147.

➳ Dor. δάφνα, PD. P. 10, 40 ; THCR. Idyl. 2, 23 — [δᾰ] THCR. Idyl. 11, 45.

Étym. pré-grec.

ἡ, sweet bay, Laurus nobilis, Od. 9.183, Hes. Th. 30, prob. in Men. Georg. 36; τὸ τῆς δ. (sc. τρύπανον) ἄριστον Thphr. HP 5.9.7; δάφναν μὴ δρέπε Supp.Epigr. 2.185 (Boeot., v BC); [Ἀπόλλων] χρείων ἐκ δάφνης γυάλων ὕπο Παρνησοῖο h.Ap. 396; ἐξ ὧν εἶπέ μοι ὁ Φοῖβος… Πυθικὴν σείσας δάφνην Ar. Pl. 213; ἐρέω τι τορώτερον ἢ ἀπὸ δάφνης Call. Del. 94; στεφανῶσαι δάφνης στεφάνῳ GDI 2507 (Delph.), cf. Epigr.Gr. 786 (Halic.), CIG 3641 b 20 (add., Lampsacus). δ. Ἀλεξανδρεία, Ruscus Hypoglossum, Thphr. HP 1.10.8, 3.17.4, Dsc. 4.145. = χαμαιδάφνη, Ps.-Dsc. 4.147.
white mangrove, Avicennia officinalis, Thphr. HP 4.7.2. a kind of coral, ibid. (α Theoc. 11.45.)

ἡ, Lorbeerbaum ; Od. 9.183 σπέος ὑψηλόν, δάφνῃσι κατηρεφές, ἅπαξ εἰρημ.; Hes. Th. 30 ; Pind. P. 10.40 ; öfter bei Folgdn.