ή, όν :
      1 qui concerne les exercices du corps ; γ. θεραπεία, PLAT. Gorg. 464 b, exercices gymniques ; ἡ γυμναστικὴ τέχνη, GAL. 6, 30 b, ou simpl. ἡ γυμναστική, PLAT. Conv. 186 e, Soph. 228 e, l’art de la gymnastique ;
      2 habile aux exercices gymniques, HPC. Aph. 1242 ; PLAT. Prot. 313 d ; etc.

Étym. γυμνάζω.

ή, όν, fond of athletic exercises, skilled in them, Hp. Aph. 1.3; γ. ἢ ἰατρός Pl. Prt. 313d; Comp., Philostr. Gym. 35; Sup., ib. 11; of the gymnastic master (opp. παιδοτρίβης), Arist. Pol. 1288b18; γ. [θεραπεία] Pl. Grg. 464b; ἡ γυμναστική (with or without τέχνη), gymnastics, Id. Smp. 187a, etc. Adv. -κῶς Ar. V. 1212. γ. λῆμμα (opp. ῥητορικόν) suited for dialectical discussion, Stoic. 2.76. Adv. -κῶς by means of testing, Simp. in Ph. 139.3.

die Leibesübungen betreffend, ὁ γ., in denselben geübt, = γυμναστής, Plat. Prot. 313d ; γυμναστική, die Gymnastik, Turnkunst, Soph. 228e u. öfter.
• Adv. γυμναστικῶς, Ar. Vesp. 1212.