'ῆς (ἡ) :
A act. :
   I action d’engendrer, càd. :
      1 acte de la génération, PD. I. 6, 7, au plur. ;
      2 enfantement, EUR. Ph. 355 ; THCR. Idyl. 17, 44 ; γονῇ πεφυκὼς γεραιτέρᾳ, SOPH. O.C. 1294, né du plus ancien enfantement, càd. étant l’aîné ;
   II ce qui engendre, d’où :
      1 semence, germe, HÉS. O. 731 ; HDT. 3, 101, 109 ; HPC. 232, 29, etc. ; PLAT. Phædr. 248 d, etc. ; au pl. PD. N. 7, 84 ; SOPH. Ant. 950 ;
      2 organes de la génération, HPC. Mochl. 842 ; particul. sein de la mère, HPC. Art. 810 ; EUR. Ph. 1597 ;
B pass. ce qui est engendré, d’où :
   I enfant, descendant, rejeton ; OD. 4, 755 ; EUR. Med. 1136 ; au plur. SOPH. O.C. 1192 ; Ant. 642 ; en parl. d’animaux, ESCHL. fr. 180 ; SOPH. fr. 678, 10 ; de plantes, PLAT. Ax. 371 c ;
   II p. suite, descendance, race, famille, ESCHL. Ag. 1565 ; SOPH. O.R. 1469 ; EUR. Tr. 1290 ; au plur. SOPH. Aj. 1094 ;
   III naissance :
      1 en gén. ἐκ γονῆς, HPC. 1133 d, dès la naissance ;
      2 avec idée de nationalité, du lieu d’origine, ATH. 335 d ;
   IV avec idée de durée, génération, âge d’homme, PD. P. 4, 143 ; ESCHL. Pers. 818 ; τρίτος πρὸς δέκ' ἄλλαισιν γοναῖς, ESCHL. Pr. 774, à la 3^e génération après dix autres, càd. à la 13^e génération.

➳ Dor. γονά, SOPH. Ant. 980 ; THCR. Idyl. 17, 44.

Étym. γίγνομαι.

'

ἡ, (< γενέσθαι) offspring, οἱ οὔ τι παίδων γ. γένετο κρειόντων Il. 24.539; γ. Ἀρκεισιάδαο Od. 4.755; τέκνων δίπτυχος γ. two children, E. Med. 1136; pl., εἰσὶ χἁτέροις γοναὶ κακαί S. OC 1192; γ. κατηκόους φύσαντες Id. Ant. 641; of animals, ταύρων γοναί A. Fr. 194; ἐν… τετρασκελεῖ γ., i.e. among quadrupeds, S. Fr. 941.10; fruits of the earth, Pl. Ax. 371c.
race, stock, family, A. Ag. 1565 (lyr.); ὦ γονῇ γενναῖε S. OT 1469, cf. El. 156 (lyr.); ἁΔαρδάνου γ. E. Tr. 1290; pl., μηδὲν ὢν γοναῖσι S. Aj. 1094; parentage, ἐξευρεῖν γονάς E. Ion 328.
generation, τρίταισιν ἐν γ. Pi. P. 4.143; τρίτος… πρὸς δέκ’ ἄλλαισιν γ. A. Pr. 774; τριτοσπόρῳ γονῇ Id. Pers. 818.
that which engenders, seed, Hes. Op. 733, Hdt. 3.101, 109, Hp. Genit. 3, Arist. GA 726a18, etc. ; pl., Pi. N. 7.84, S. Ant. 950 (lyr.).
organs of generation, generally, Hp. Art. 45, Mochl. 1 (also restricted to the womb, Ruf. Onom. 193, Gal. 2.889); πρὶν… μητρὸς ἐκ γονῆς μολεῖν E. Ph. 1597.
act of generation, Pi. I. 7 (6).7; κατὰ φύσιν γονὰς ποιεῖσθαι Aeschin. 3.111. of the mother, child-birth, E. Ph. 355, Theoc. 17.44. of the child, birth, ἐκ γονῆς Hp. Epid. 4.31; γονῇ φῦναι γεραιτέρᾳ S. OC 1294; γοναὶ ζῴων Arist. Mu. 399a28. cure for sterility, Paul.Aeg. 3.74. Pythag. name for unity, Theol.Ar. 6.

ἡ, Nebenform von γόνος, Wurzel ΓΕΝ ; Hom. zweimal, in der Bedeutung »das Erzeugte«, die Nachkommenschaft : Od. 4.755 πάγχυ θεοῖς γονὴν Ἀρκεισιάδαο ἔχθεσθαι, Il. 24.539 ὅττι οἱ οὔ τι παίδων γονὴ γένετο κρειόντων. – Folgende:
1) Erzeugung, Plat. Legg. XII.967d ; ἄλοχον μετῆλθεν Ἡρακλείοις γοναῖς Pind. I. 6.7 ; das Gebären, die Geburt, αἱ δι' ὠδίνων Eur. Phoen. 355 ; Theocr. 17.44 ; ἄνθρωπος ἐν γοναῖς ὁρώμενος Plut. am.prol. 3 E.; γονῇ πεφυκὼς γεραιτέρᾳ, älter, Soph. O.C. 1296. Dah. Abkunft, Abstammung ; ὦ γονῇ γενναῖε Soph. O.R. 1469 ; ματρὸς ἔχοντες ἀνύμφευτον γονάν Ant. 966 ; ὁ μηδὲν ὢν γοναῖσιν Aj. 1073, d.i. von niederer Geburt ; ἀπόρρητοι ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ γοναὶ αὐτοῦ Dem. 21.149 ; τὴν γονὴν Ἀθηναῖος, von Geburt ein Athener, Ath. VIII.335d.
2) das Erzeugte, die Nachkommenschaft ; Aesch. Ag. 1546 ; plur., Soph. Ant. 637, O.C. 1194 ; γονὴ τέκνων δίπτυχος, Zwillinge, Eur. Med. 1136 ; auch Sp., wie Dion.Hal. 2.19. Von Tieren, γονὰς ποιεῖσθαι Aesch. 3.111, aus einem Gebet ; von Pflanzen, πάγκαρπος Plat. Ax. 371c. Dah. auch das Geschlecht, Generation, Pind. P. 4.143 ; τρίτος γε γένναν πρὸς δέκ' ἄλλαισιν γοναῖς Aesch. Prom. 776 ; Pers. 804.
3) das Erzeugende, der Samen, Hes. O. 531 ; Her. 3.101, 109 ; Plat. Phaedr. 248d ; auch im plur., Pind. N. 7.84 ; Arist. gen. anim. 1.18 γονὴ τὸ ἀπὸ τοῦ γεννῶντος καλεῖται αἴτιον ; vgl. Plut. am.prol. 3 M.; die männlichen u. weiblichen Zeugungsteile, Hippocr.