ή, όν :
      1 qui connaît, habile à, expert en, PLAT. Rsp. 467 c ; abs. XÉN. Mem. 4, 2, 10 ;
      2 qui concerne les cadrans solaires, ANTH. 14, 139 ; ἡ γνωμονική (s.-e. τέχνη) VITR. 1, 3, la gnomonique, càd. l’art de construire les cadrans solaires.

Étym. γνώμων.

ή, όν, (γνώμων 1) judging by rule, X. Mem. 4.2.10; fit to judge of, skilled in a thing, τινός Pl. R. 467c, Iamb. Myst. 3.27. (γνώμων II. 2. a) of or concerning sun-dials, θεωρήματα Hipparch. 1.9.8, cf. Str. 1.1.20; -κός, ὁ, expert in sun-dials, AP 14.139, Gal. 5.652, Procl. Hyp. 5.54; ἡ γνωμονική (sc. τέχνη), the art of making them, Vitr. 1.3. Adv. -κῶς Str. 2.1.35.
forming a γνώμων (II.2.c), τρίγωνα Iamb. in Nic. p. 71 P. Adv. -κῶς ib. p. 77 P.

1) urteilsfähig, einsichtsvoll, Xen. Mem. 4.2.10 ; τῶν στρατειῶν Plat. Rep. V.467c.
2) zur Sonnenuhr gehörig ; ἡ γνωμονική, Kunst, Sonnenuhren zu machen, Vitr.; vgl. Anth. XIV.139.