α, ον :
      1 qui provient de naissance : παῖδες γνήσιοι, DÉM. 1095, enfants de naissance, p. opp. à enfants d’adoption ; γνήσιος ἀδελφός, AR. Av. 1659 ; γνησία θυγάτηρ, IS. 71, 36, frère, sœur de naissance ;
      2 particul. de naissance légitime, p. opp. à « illégitime, bâtard (νόθος) », IL. 11, 102 ; OD. 14, 202 ; HDT. 3, 2 ; SOPH. fr. 108 ; AND. 16, 41, etc. ; d’où de bonne naissance, bien né ; p. suite, noble, généreux : γν. φρόνημα, SOPH. fr. 289, noble caractère ; νόθον φρονοῦντα γνήσια, EUR. Hipp. 309, bâtard qui a les sentiments d’un homme bien né ;
      3 p. ext. légitime en gén., de bon aloi, véritable, sincère : γν. γυναῖκες, XÉN. Cyr. 4, 3, 1, femmes légitimes, p. opp. à παλλακίδες ; γν. ἀρεταί, PD. O. 2, 12, vertus sincères ; γν. πολῖται, ARSTT. Pol. 3, 5, 8, véritables citoyens ; γν. ὕδωρ, EL. N.A. 14, 26, eau dans son état naturel ;
      4 ἀετὸς γν. sorte d’oiseau de proie (p.-ê. Vultur fulvus L.) ARSTT. H.A. 9, 32.

• Sup. γνησιώτατος, ISOCR. 35 d ; LUC. Am. 19.

Étym. γένος.

α, ον, (< γένος) belonging to the race, i.e.
lawfully begotten, born in wedlock, νόθον καὶ γνήσιον Il. 11.102, cf. Od. 14.202, Hdt. 3.2, Leg. Gort. 10.41, Ar. Av. 1665, And. 1.127, D. 44.49, etc. ; παίδων ἐπ’ ἀρότῳ γνησίων Men. Pk. 435; ἀδελφός Ar. Av. 1659; νόθος… γνησίοις ἴσως σθένει S. Fr. 87; φρονοῦντα γνήσια E. Hipp. 309; γ. φρόνημα S. Fr. 307. generally, genuine, legitimate, φίλος Phoc. 2 A; γ. γυναῖκες lawful wives, opp. παλλακίδες, X. Cyr. 4.3.1; πολῖται Arist. Pol. 1278a30, cf. 1319b9; γ. τῆς Ἑλλάδος true Greeks, D. 9.30; ἀκουστής D.H. Isoc. 18 (Sup.); μήτηρ τῶν ἐρωτικῶν λόγων, of Aphrodite, Luc. Am. 19; γ. ἀρεταί real, unfeigned virtues, Pi. O. 2.11; γ. ὕμνοι inspired song, B. 8.83; of fevers, γ. τριταῖος a genuine tertian, Hp. Prog. 24; γ. ὄξος genuine vinegar, Eub. 65; of writings, genuine, Gal. 15.748, Harp. s.v. Ἀλκιβιάδης. Adv. -ίως genuinely, truly, E. Alc. 678, Lys. 2.76, D. Ep. 3.32, etc. ; γ. φέρειν bear nobly, Antiph. 281, Men. 205; lawfully, τοῖς γ. συμβιώσασιν Phld. Piet. 93.
γνήσια, τά, charges on land, γ. δημόσια PAmh. 86.15 (i AD), cf. PLond. 3.1157.4 (ii AD).

(γένος, für γενέσιος), zum Geschlecht gehörig, ehelich erzeugt, vollbürtig ; Hom. zweimal : Il. 11.102 Ἶσόν τε καὶ Ἄντιφον, υἷε δύω Πριάμοιο, νόθον καὶ γνήσιον, ἄμφω εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντας. ὁ μὲν νόθος ἡνιόχευεν, Ἄντιφος αὖ παρέβασκε περικλυτός, vgl. Scholl. Nicanor.; Od. 14.202 ἐκ μὲν Κρητάων γένος εὔχομαι εὐρειάων, ἀνέρος ἀφνειοῖο πάις· πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι υἱέες ἐν μεγάρῳ ἠμὲν τράφεν ἠδ' ἐγένοντο γνήσιοι ἐξ ἀλόχου (v.l. ἀλόχων Scholl.) ἐμὲ δ' ὠνητὴ τέκε μήτηρ παλλακίς, ἀλλά με ἶσον ἰθαιγενέεσσιν ἐτίμα Κάστωρ Ὑλακίδης, τοῦ ἐγὼ γένος (v.l. πάϊς Scholl.) εὔχομαι εἶναι. – Folgende : Eur. Andr. 639 ; Ar. Av. 1664 u. oft in Prosa, wo Dem. 44.49 noch die Bestimmung γόνῳ γεγονότες hinzufügt, zum Unterschied von den Adoptivkindern. Auch ἀδελφός, Ar. Av. 1664 ; übh. = verwandt ; γνήσια Agath. 68 (XI.352); – rechtmäßig ; γυναῖκες, den παλλακίδες entgegengesetzt ; Xen. Cyr. 4.3.1 ; νυμφεύματα Eur. Andr. 193 ; μήτηρ Luc. Amor. 19. – Uebertr., echt, unverfälscht, was so ist, wie es seinem Wesen nach sein muß ; ἀρεταί Pind. Ol. 2.12 ; καὶ αὐτόχθων ἀρετή Lys. 2.43 ; καὶ ἄδολος φύσις Philem. Stob. Flor. 9.22 ; ἀετός Arist. H.A. 9.32 ; ὕδωρ, Wasser im natürlichen Zustande, Ael. H.A. 14.26 ; ῥεῖθρον, der eigentliche Fluß, Dion.Hal. 1.79.
• Adv. γνησίως, rechtmäßig, echt ; γνησίως ἐφικέσθαι ἀρετῆς Isocr. 1.5 ; τὰ ἀπὸ τῆς τύχης φέρειν δεῖ γνησίως, edel, Men. Stob. Flor. 108.45.

γνήσιος, -α, -ον
(< γίγνομαι), [in LXX: Sir.7:18, 3Ma.3:19 * ;]
__1. prop., lawfully begotten, born in wedlock (in π., γυνὴ γ., a lawful wife; MM, see word).
__2. true, genuine, sincere: Php.4:3, 1Ti.1:2, Tit.1:4; as subst., τὸ γ. = ἡ γνησιότης, sincerity, 2Co.8:8.
† (AS)