ά, όν [ᾰ] digne de respect, vénérable ou imposant par son aspect, IL. 3, 170, 211 ; particul. vénérable par son âge, en parl. de vieillards, ESCHL. Ag. 722 ; EUR. Suppl. 42 ; PLUT. Alex. 26 ; A. PL. 5, 359, etc. ; ou vénérable par sa condition, en parl. de prêtres, ESCHL. Suppl. 667 ; γεραραί (var. γεραιραί) DÉM. 1369, 1371, 1372, les vénérables prêtresses de Dionysos ; p. ext. en parl. de choses : τράπεζα γ. XÉNOPHAN. (ATH. 462 e), table imposante, càd. somptueuse ; τὸ γεραρὸν ἤθους, M. ANT. 1, 15, caractère digne de respect.

• Cp. γεραρώτερος, IL. 3, 211.

Étym. γέρας.

ά, όν, of reverend bearing, majestic, Il. 3.170; γεραρώτερος ἦεν Ὀδυσσεύς ib. 211; γεραρὴ τράπεζα a table of honour, Xenoph. 1.9; γεραραῖς χερσί IG 14.818; ἀνὴρ γ. τὸ εἶδος Plu. Alex. 26; τὸ γ. τοῦ ἤθους M.Ant 1.15. Adv. -ρῶς, μέλπουσιν AP 9.692. later, = γεραιός, A. Ag. 722 (lyr.); γ. τοκῆες IG 3.1335, Q.S. 9.90. γεραροί, οἱ, elders, A. Supp. 667 (lyr.); but γεραραί priestesses of Dionysus is f.l. for γέραιραι in D. 59.73, al. ; cf. Μητρὸς… πρόπολος σεμνή τε γέραιρα IG 2.2116, and γεραίρας (acc. pl.) is prob. l. in Il. 6.270, cf. 87, 287 (cf. Sch. BT); cf. EM 227.35. (γέραιρα old fem. of γεραρός ; cf. χίμαιρα ; χίμαρος.)

(γέρων, γεραιός, γέρας ; von γεραρός ist γεραίρω abgeleitet, nicht umgekehrt), Achtung gebietend, stattlich, ehrwürdig ; Hom. zweimal : Il. 3.170 sagt Priamos ὥς μοι καὶ τόνδ' ἄνδρα πελώριον ἐξονομήνῃς, ὅς τις ὅδ' ἐστὶν Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε. ἤτοι μὲν κεφαλῇ καὶ μείζονες ἄλλοι ἔασιν· καλὸν δ' οὕτω ἐγὼν οὔ πω ἴδον ὀφθαλμοῖσιν οὐδ' οὕτω γεραρόν· βασιλῆϊ γὰρ ἀνδρὶ ἔοικεν ; der also Beschdiebene ist Agamemnon ; vs. 211 στάντων μὲν Μενέλαος ὑπείρεχεν εὐρέας ὤμους, ἄμφω δ' ἑζομένω, γεραρώτερος ἦεν Ὀδυσσεύς. – Bei den Folg. zum Teil = alt, ehrwürdig durch das Alter, vgl. γεραιός ; Aesch. Ag. 722 ; Eur. Suppl. 742 ; öfter sp.D.; Plut. Alex. 26 γεραρὸς τὸ εἶδος, u. Sp. Auch von Dingen, ansehnlich, stattlich, τράπεζα Xenophan. bei Ath. XI.462e ; τὸ γερ. ἤθους M.Ant. 1.15. Vgl. γεραιρός.