(impf. ἐγέραιρον, f. γεραρῶ [ᾰ], ao. ἐγέρηρα, pf. inus. ; pass. seul. prés.) :
      1 honorer ou récompenser par une marque d’honneur : τινά τινι, IL. 7, 321 ; OD. 14, 437, 441, offrir qqe ch. en présent à qqn, comme marque d’honneur ; d’où honorer, glorifier : τινά, PD. O. 3, 2, qqn ; βωμοὺς ἑορταῖς, PD. O. 5, 5, honorer les autels par des fêtes ; γ. δώροις καὶ πάσαις τιμαῖς, XÉN. Cyr. 8, 1, 39, honorer par des présents et toute sorte d’honneurs ; avec un suj. de chose : χοροὶ ἐγέραιρον οἴκους, EUR. El. 712, les danses en l’honneur des dieux animaient la maison ; au pass. être honoré : τιμαῖς, XÉN. Cyr. 8, 8, 4, de marques de considération ; abs. avec τίμιος, EUR. Suppl. 553 ;
      2 offrir comme marque d’honneur : τί τινι, DÉM. 1371, 25, qqe ch. à qqn.

➳ Prés. inf. dor. γεραίρεν (var. γεραίρειν) THCR. Idyl. 7, 94. Impf. poét. 3 sg. γέραιρεν, IL. 7, 321. Ao. poét. γέρηρα, Inscr. dedic. 892 Kaibel ; ao. dor. ἐγέραρα [ᾱρ] PD. O. 5, 5 ; N. 5, 8.

Étym. γέρας.

Ep. impf. γέραιρον Il. 7.321; fut. γεραρῶ Jusj. ap. D. 59.78, Epigr.Gr. 992 (Balbilla); aor.1 ἐγέρηρα CIG 2936 (Tralles), APl. 4.183.7, Orph. A. 507, γέρηρα IG 4.1475 (Epid.); ἐγέραρα Pi. O. 5.5, N. 5.8; (< γεραρός): — honour, reward with a gift, νώτοισιν δ’ Αἴαντα διηνεκέεσσι γέραιρεν Il. 7.321, cf. Od. 14.437, 441, etc. ; generally, honour, τινά Pi. O. 3.2; c. dat. modi, βωμοὺς ἑορταῖς ib. 5.5; τινὰ ἐπινικίοις B. 2.8; γένος θεῶν γ. φωνῇ Ar. Th. 961 (lyr.); δώροις καὶ ἀρχαῖς καὶ ἕδραις καὶ πάσαις τιμαῖς X. Cyr. 8.1.39; στεφάνοις τοὺς νικῶντας Id. HG 1.7.33; ὃν… ἐπεστεφάνωσε γεραίρων IG 3.713; — Pass., τίμιος γεραίρεται E. Supp. 553; τιμαῖς X. Cyr. 8.8.4. γεραίρει· τέρπει, Hsch. ; — Pass., γεραιρόμενα μνίοισι prob. in Nic. Al. 396. reversely, γ. τινί τι present as an honorary gift, τὰ Ἰοβάκχεια τῷ Διονύσῳ Jusj. ap. D. l.c. celebrate, τὰ πάθεα τραγικοῖσι χοροῖσι Hdt. 5.67; χορείαις θυσίαν Pl. Lg. 799a, cf. Epin. 980b. — Not in early Prose, exc. Hdt., X., and Pl. ; in later Prose, Ph. 1.186, Arr. Ind. 8.5 (Pass.), Porph. Abst. 2.16, etc.

(entstanden aus *γεράρjω, von γεραρός), auszeichnen, ehren ; Hom. dreimal, τινά τινι, Einen mit etwas ehren, von der Auszeichnung, welche man Jemandem dadurch erweist, daß man ihm bei Tische außer dem gleichen Anteil am Essen noch ein besonderes schönes Stück gibt : Od. 14.437 νώτοισιν δ' Ὀδυσῆα διηνεκέεσσι γέραιρεν ἀργιόδοντος ὑός ; 441 μὲ ἀγαθοῖσι γεραίρεις ; Il. 7.321 νώτοισιν δ' Αἴαντα διηνεκέεσσι γέραιρεν ἥρως Ἀτρείδης, aus der Od. entlehnt, Füllstück zwischen dem sechsten und dem siebenten Liede Lachmanns. – Oefter bei Pind., βωμοὺς ἐγέραρεν ἑορταῖς Ol. 5.5 ; vgl. Nem. 5.8 ; χοροὶ ἐγέραιρον οἴκους Eur. El. 712 ; τίμιος γεραίρεται Suppl. 569 ; φωνῇ, mit Gesang preisen, Ar. Th. 961 ; θυσίαν χορείαις ποίαισι Plat. Legg. VII.799a ; vgl. Epinom. 980b ; ἐγέραιρε τιμαῖς Xen. Cyr. 8.1.39 ; τὰ θεοίνια τῷ Διονύσῳ Dem. 59.78, d.i. feiern ; sp.D.