γανόω-ῶ (seul. prés. et ao. ἐγάνωσα ; pass. ao. ἐγανώθην, pf. γεγάνωμαι) [ᾰ] faire briller :
   I au propre :
      1 rendre luisant, polir, PLUT. M. 74 d, 683 e ;
      2 étamer, MÉD. ;
   II fig. faire briller de joie, ANACR. 48, 11 ; au pass. briller de joie, être fier ou joyeux, AR. Ach. 7 (ao. ἐγανώθην) ; d’ord. part. pf. γεγανωμένος, radieux, joyeux, ANACR. 13 ; PLAT. Rsp. 411 a ; etc.

Étym. γάνος.

make bright, polish, Plu. 2.74e; metaph, τὰ πράγματα τοῖς εὐπροσωποτάτοις τῶν ἐπιθέτων ib. 683e; — metaph in Pass., ἀληθείας φωτὶ γεγανωμένα Dam. Pr. 33, cf. 26; ἀὴρ… ζοφερὸς καὶ οἷον γεγανωμένος Agath. 5.3; ἑοῖς ἐγάνωσεν ἰάκχοις glorified, Epigr.Gr. 985 (Philae); make glad, delight, τὴν ψυχήν Ph. 1.121; — Pass., to be made glad, exult, ταῦθ’ ὡς ἐγανώθην Ar. Ach. 7, Ph. l.c., al. ; — esp. pf. part. Pass. γεγανωμένος bright, χλανίς Phld. Vit. p. 21 J. ; glad-looking, στίλβων καὶ γεγανωμένος Anacr. 13A; γεγ. ὑπὸ τῆς ᾠδῆς, under the glamour of song, Pl. R. 411a, cf. Phld. Mort. 13, Plu. 2.42c; γεγ. καὶ ἀνθηρός, of oratorical style, Id. TG 2.
tin, lacker, ἀγγεῖον γεγανωμένον Crito ap. Gal. 12.490; γ. τῷ κασσιτέρῳ Aët. 12.55, cf. Eust. 1188.61.

glänzend machen, glätten, καὶ ἐπιλεαίνω Plut. ad. et am. discr. 52 ; χρώμασι, anstreichen, Symp. 5.8.2 ; γεγανωμένα, überzinnie Kupfergefäße, Medic.; – erheitern, Anacr. 48.12 ; pass., ergötzt werden, Ar. Ach. 7 ; ὑπὸ τῆς ᾠδῆς Plat. Rep. III.411a.