ῶν (αἱ) :
      1 mâchoires d’animal (lion, IL. 16, 489 ; cheval, IL. 19, 394 ; âne, LYC. 94) ; p. anal. en parl. de Typhon, ESCHL. Pr. 355 ;
      2 bec d’oiseau, EUR. Ion 159 ; AR. Eq. 198.

Étym. *γάμπτω = κάμπτω ; cf. γόμφος.

ῶν, αἱ, jaws of animals, as of the lion, Il. 16.489; of the horse, 19.394; of Typhon, A. Pr. 357; bill or beak of birds, E. Ion 159 (lyr.), cf. Ps.-Orac. in Ar. Eq. 198; as Adj., ὑπὸ γαμφηλῇσιν ὀδοῦσιν (sic) Man. 5.187 (s.v.l.); once in sg., γαμφηλή· ἡ γνάθος ἢ σιαγών, EM 221.13.

αἱ (vgl. γαμψός, γναμπτός), Kinnbakken ; Hom. dreimal, Il. 13.200 zwei Löwen tragen eine geraubte Ziege, ὑψοῦ ὑπὲρ γαίης μετὰ γαμφηλῇσιν ἔχοντε ; 16.489 ὤλετό τεστενάχων (ὁ ταῦρος) ὑπὸ γαμφηλῇσι λέοντος ; 19.394 von Pferden, ἐν δὲ χαλινούς | γαμφηλῇς ἔβαλον. – Von Vögeln, ὀρνίθων, die Schnäbel, Eur. Ion. 159 ; Ar. Eq. 198 u. sp.D.