(seul. prés. et impf. ἔϐρεμον) ;
   I intr.
      1 gronder, frémir, en parl. d’une vague qui se brise, IL. 4, 425 ;
      2 p. ext. et postér. en parl. de tout bruit retentissant, du bruit des armes, ESCHL. Pr. 423 ; EUR. Her. 832 ; du tumulte d’une sédition, ESCHL. Eum. 978 ;
   II tr. faire retentir, acc. EUR. Bacch. 161 ;

Moy. (seul. prés.) :
      1 gronder, retentir, en parl. de la mer, IL. 2, 210 ; d’une tempête, IL. 14, 399 ;
      2 p. ext. en parl. de cris d’enfant, ESCHL. Sept. 348 ; en b. part. en parl. du son de la lyre, PD. N. 11, 7.

Étym. onomatopée ; cf. βρόμος, βροντή.

only pres. and impf. (aor. ἔβραμεν, vv. ll. ἔβραχεν, ἔβρεμεν, Call. Del. 140): — roar, [κῦμα] ῥηγνύμενον μεγάλα βρέμει Il. 4.425; δυσάνεμοι βρέμουσιν ἀκταί S. Ant. 592 (lyr.); — Med., αἰγιαλῷ μεγάλῳ βρέμεται Il. 2.210; of wind, μέγα βρέμεται χαλεπαίνων 14.399, cf. S. Ant. 592 (lyr.), Ar. Th. 998 (lyr.). after Hom., of arms, clash, ring, E. Heracl. 832; of men, clamour, rage, β. ἐν αἰχμαῖς A. Pr. 424 (lyr.), cf. Th. 378; πολλοῖς μὲν ἵπποις, μυρίοις δ’ ὅπλοις β. E. Ph. 113; δεινὰ β. τινί against one, Id. HF 962; of a mob, A. Eu. 978 (lyr.); murmur, grumble, ὁ χαμηλὰ πνέων ἄφαντον β. Pi. P. 11.30; wail, in Med., βλαχαὶ βρέμονται A. Th. 350 (lyr.); but also of music, λύρα βρέμεται καὶ ἀοιδά Pi. N. 11.7; λιγὺ λωτὸς βρέμων Pae.Delph. 12; φθέγμα μηχανῇ βρέμον S. Ichn. 278; c. acc., λωτὸς ὅταν ἱερὰ παίγματα βρέμῃ E. Ba. 161 (lyr.). (mrem-, cf. Skt. mármaras ΄noisy΄, Lat. murmur, Gk. μορμύρω, Lat. fremo, etc.)

nur praes. u. impf. (onomatopoet., vgl. fremo und βροντή), brausen, rauschen ; Hom. dreimal, Il. 4.425 von der Woge des Meeres, χέρσῳ ῥηγνύμενον μεγάλα βρέμει ; 2.210 κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης αἰγιαλῷ μεγάλῳ βρέμεται, Homerisch, medium in der Bedeutung des activ.; eben so medium statt des activ. Il. 14.399, vom Winde, οὔτ' ἄνεμος τόσσον γε ποτὶ δρυσὶν ὑψικόμοισιν ἠπύει, ὅς τε μάλιστα μέγα βρέμεται χαλεπαίνων ; – στόνῳ βρέμουσι δ' ἀντιπλῆγες ἀκταί Soph. Ant. 592 ; Ap.Rh. 2.323 ; λύρα βρέμεται, hallen, Pind. N. 11.7 ; vom Waffengeklirr Aesch. Prom. 423 ; Eur. Heracl. 832 ; vom tobenden Aufruhr Aesch. Eum. 978 ; vom Kindergeschrei, im med., Sept. 348 ; νάπαι βρέμονται, vom Wiederhall, Ar. Th. 998. Seltener c. acc., ἱερὰ παίγματα Eur. Bacch. 161.