ῆς (ἡ) :
   I litt. ce qu’on veut ; ce qu’on peut vouloir ou ce qu’il faut vouloir, d’où :
      1 volonté, détermination, en parl. des dieux, IL. 1, 5 ; 12, 236 ; OD. 8, 82, etc. ; en parl. des hommes, IL. 2, 340, 344 ; OD. 3, 150, etc. ;
      2 conseil, avis, IL. 18, 313, etc. ; joint à μῦθοι, IL. 4, 323 ; OD. 13, 298 ; 16, 420 ; d’où réflexion, délibération, p. opp. à action, IL. 1, 258, etc. ; p. opp. à πόλεμος, IL. 12, 213 ; joint à νόος, OD. 3, 128 ; 12, 211, etc. ; ἐν βουλῇ ἔχειν τι, HDT. 3, 78, délibérer sur qqe ch. ;
      3 p. suite, dessein, projet, plan, IL. 2, 55, 282 ; etc. ;
   II conseil, assemblée délibérante :
      1 dans Hom. conseil des anciens, IL. 2, 53, 194 ; OD. 3, 127 ; dans ESCHL. Ag. 844, conseil du roi ;
      2 à Athènes, conseil des Cinq cents ou Sénat, sorte de conseil d’État chargé de préparer les lois à discuter dans l’assemblée du peuple ou ἐκκλησία, HDT. 9, 5 ; AR. Vesp. 590 ; ORAT. etc. ; joint à πεντακόσιοι : ἡ βουλὴ οἱ πεντακόσιοι, ESCHN. 56, 35, le conseil des Cinq cents ; ἡ κάτω β. (v. κάτω), m. sign. ; ἡ ἄνω β. ou ἡ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ β. (v. ἄνω et Ἄρειος πάγος) l’Aréopage : ironiqu. en parl. du Sénat : ἡ β. ἀπὸ κυάμου, THC. 8, 66, le sénat de la fève ; — de même, conseil ou sénat dans les autres cités grecques, HDT. 7, 140 ; XÉN. Hell. 5, 2, 20, etc. ;
      3 à Rome, le Sénat, DH. 6, 69, etc. ; d’où lieu de réunion du Sénat, DH.

➳ Gén. plur. épq. βουλέων, IL. 1, 273 ; 12, 236. Acc. plur. βουλάς [ᾰ] HÉS. Th. 534. — Dor. βουλά, THCR. Idyl. 17, 14 ; ou βωλά, DÉM. 255, 21 (décr. Byz.) ; gén. pl. βουλᾶν, PD. P. 8, 3. Éol. βόλλα, PLUT. M. 288 b.

Étym. βούλομαι.

ἡ, Dor. βωλά Decr. Byz. ap. D. 18.90, Aeol. βόλλα Schwyzer 623.1 (ii BC), Plu. 2.288b; acc. pl. βουλάς Hes. Th. 534; (< βούλομαι): — will, determination, esp. of the gods, Il. 1.5, etc.
counsel, design, βουλὰς βουλεύουσι Il. 24.652, etc. ; generally, counsel, advice, opp. μάχεσθαι, Il. 1.258, cf. 2.202, etc. ; κακὴ β. Hes. Op. 266; πρᾶτος… καὶ βουλᾷ καὶ χερσὶν ἐς Ἄρεα IG 9(1).658 (Ithaca); νυκτὶ βουλὴν διδόναι Hdt. 7.12 (but ἐν νυκτὶ β. διδοὺς ἐμαυτῷ Men. Epit. 35); ἐν β. ἔχειν τὰ γενόμενα Hdt. 3.78; β. ποιεῖσθαι, = βουλεύεσθαι, Id. 6.101, etc. ; β. διδόναι X. Cyr. 7.2.26; β. προτιθέναι περί τινος D. 18.192; β. ἄγειν Polyaen. 7.39; ἐν βουλῇ γενέσθαι πότερον… D.H. 2.44; τούτοις οὐκ ἔστι κοινὴ β. they have no common ground of argument, Pl. Cri. 49d; βουλῆς ὀρθότης ἡ εὐβουλία Arist. EN 1142b16; in pl., counsels, A. Pr. 221, Th. 842 (lyr.); ἐν βουλαῖς ἄριστος, ἐν βουλαῖσι κράτιστος, Epigr.Gr. 854, IG 3.716.
deliberation, Arist. EN 1112a19, D. 9.46.
decree, β. εἰσηγεῖσθαι And. 1.61; β. ἄκυρον θεῖναι Id. 2.28.
Council of elders, Senate, βουλὴν ἷζε γερόντων Il. 2.53, cf. Od. 3.127, A. Ag. 884; esp. at Athens, Council or Senate of 500 created by Cleisthenes, Hdt. 9.5, Ar. V. 590, Antipho 6.40, etc. ; commonly called ἡ β. (or ἡ β. οἱ πεντακόσιοι Aeschin. 3.20, to distinguish it from ἡ β. ἡ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ ibid. ; also β. ἀπὸ κυάμου Th. 8.66); in other states, as at Argos, Hdt. 7.149; at Thebes, X. HG 5.2.29; of the Roman Senate, D.H. 6.69, etc. ; of local senates, POxy. 58.14 (iii AD), etc. ; βουλῆς εἶναι to be of the Council, a member of it, Th. 3.70 (whence Sch. and Suid. made a Subst. βουλῆς, ὁ); ἀνὴρ βουλῆς τῆς Ῥωμαίων Paus. 5.20.8; ἄνδρα ἐκ τῆς βουλῆς Id. 7.11.1.

ἡ,
1) der Wille, Ratschluß, Διός Il. 1.5 u. öfter.
2) Ratschlag, Rat, bes. ἀγαθή, ἐσθλή, Hom.; vgl. Hes. O. 264 ; plur., Aesch. Prom. 219 ; Soph. Phil. 1231.
3) die Beratschlagung, νυκτὶ βουλὴν διδούς Her. 7.12, Rat haltend ; ἐν βουλῇ ἔχοντες τὰ γενόμενα Her. 3.78 ; ποιεῖσθαι 6.101 u. öfter ; περὶ οὗ ἂν ᾖ ἡ βουλή Plat. Phaedr. 237c ; Dem. 6.35 ; περί τινος προτιθέναι 18.192 ; διδόναι Xen. Cyr. 7.2.27.
4) die Ratsversammlung, γερόντων Il. 2.53 u. öfter ; in Athen bes. der Rat der 500, Plat. Phaedr. 258a u. öfter, wie bei Rednern, u. zwar immer mit dem Artikel, zuweilen mit dem Zusatz τῶν πεντακοσίων ; selten vom Areopag, Xen. Mem. 3.5.20 ; auch in anderen Staaten, z.B. in Theben, Hell. 5.2.20 ; Sp. vom röm. Senate ; Senatssitzung, Dion.Hal. 6.69 ; auch vom Orte der Senatsversammlung.

βουλή, -ῆς, ἡ
(< βούλομαι), [in LXX freq. for עֵצָה ;]
counsel, purpose (in cl., esp. of the gods): Luk.23:51, Act.4:28 5:38 19:1 27:12, 42; pl., 1Co.4:5; of the Divine purpose, Heb.6:17; τ. βουλὴν τ. θελήματος αὐτοῦ, Eph.1:11; β. τ. Θεοῦ, Luk.7:30, Act.2:23 13:36 20:27.†
(AS)