ή, όν, qui concerne les bouviers ou les pâtres, bucolique, pastoral, THCR. Idyl. 1, 64, etc. ; ANTH. 9, 205 ; βουκολικὸν ποίημα, DS. 4, 84, etc. poème pastoral ; βουκολικὸν μέτρον, PLUT. mètre bucolique, càd. usité dans la poésie pastorale ; βουκολικὴ τομή, PLUT. césure du 4^e pied, très usitée chez les poètes bucoliques.

Étym. βουκόλος.

ή, όν, rustic, pastoral, ἀοιδά Theoc. 1.64, 70, etc. ; τὰ β.
pastoral poetry, Hermog. Id. 2.3. β. μέτρον metre used by pastoral poets, Plu. Metr. 2; τομή ΄bucolic’ caesura, ib. 3. βουκολικός, ὁ, official in cult of Dionysus, IG2². 1368.123.
bucolicon, = πάνακες Ἀσκληπίειον, Plin. HN 25.31.

den Hirten betreffend, ἀοιδή, Hirtengesang, Theocr. 1.64 u. öfter ; τὰ βουκολικά, Hirtengedichte.