ῆς (ἡ) :
      1 vie, OD. 4, 565 ; PD. P. 4, 282 ; ESCHL. Pers. 852 ; SOPH. EUR. ; rare en prose, HDT. 7, 47 ; XÉN. Cyr. 7, 2, 27 ; etc. ;
      2 moyens d’existence, SOPH. Ph. 164 ; part. aliments, SOPH. Ph. 1160.

➳ Dor. acc. βιοτάν, EUR. H.f. 664.

Étym. cf. βίοτος.

ἡ, = βίοτος, βίος, Od. 4.565, Phoc. 10; ἑκατονταετὴς β. Pi. P. 4.282; Trag. in lyr., A. Pers. 853, S. Ph. 690, E. Andr. 785; rare in Prose, Hdt. 7.47, Democr. 200, 297, X. Cyr. 7.2.27, Ael. NA 2.23; metaph of foods, τὰ ἀσθενέστερα σιτία ὀλιγοχρόνιον β. ἔχει Hp. Epid. 6.5.14.
living, sustenance, S. Ph. 164, 1159, Ar. V. 1452 (lyr.).

ἡ (Nebenform von βίοτος, vgl. s.v. βιός), das Leben ; Hom. Od. 4.565 τῇ περ ῥηΐστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν ; v.l. Il. 23.411, wo Antilochos zu seinen Pferden sagt οὐ σφῶιν κομιδὴ παρὰ Νέστορι ἔσσεται, αὐτίκα δ' ὔμμε κατακτενεῖ ὀξέϊ χαλκῷ, Scholl. Didym. κομιδή : ἔν τισι βιοτή ; Pind. P. 4.282 ; Aesch. Pers. 839 u. sp.D.; Lebensart, Xen. Cyr. 7.2.27 u. Sp.; Lebensunterhalt, Soph. Phil. 1151.