βιϐάω-ῶ [ῐ] (seul. prés. ind. 3 sg. βιϐᾷ, part. βιϐῶν, et impf. itér. 3 sg. ἐϐίϐασκεν) faire des enjambées, aller à grands pas, HH. Merc. 225 (βιϐᾷ) ; Ap. 133 (ἐϐίϐασκε) ; PD. O. 14, 17 (βιϐῶν).

Étym. βαίνω ; cf. βίϐημι.

poet. collat. form of βαίνω, stride, πέλωρα βιβᾷ he takes huge strides, h.Merc. 225; ἐβίβασκε, Ion. impf., h.Ap. 133; elsewh. only part., μακρὰ βιβῶντα (βιβάντα Aristarch.), μακρὰ βιβῶσα, Il. 3.22, Od. 11.539; κοῦφα βιβῶν lightly stepping, Pi. O. 14.17.

poet. Nebenform von βαίνω (βάω), πέλωρα βιβᾷ, er macht ungeheure Schritte, H.h. Merc. 225 ; öfters partic.; Hom. Il. 3.22 μακρὰ βιβῶντα, Bekker βιβάντα, mit großen Schritten, Od. 11.539 μακρὰ βιβῶσα, Bekker βιβᾶσα, vgl. μακρὰ βιβάς und μακρὰ βιβάσθων ; Pind. Ol. 14.17 κοῦφα βιβῶντα ; ἐβίβασκεν H.h. Apoll. 133 ; vgl. βιβάς u. βιβάσθων.