GRC
βαρύποτμος
JSON
Bailly
βαρύ·ποτμος, ος, ον [ᾰῠ]
1 au sort pénible, infortuné, SOPH. Ph. 1096 ;
2 en parl. de choses, pénible, SOPH. O.C. 1449.
1 au sort pénible, infortuné, SOPH. Ph. 1096 ;
2 en parl. de choses, pénible, SOPH. O.C. 1449.
• Cp. βαρυποτμότερος, PLUT. M. 474 f. • Sup. βαρυποτμότατος, PLUT. M. 989 e ; ou βαρυποτμώτατος, EUR. Ph. 1345.
Étym. β. πότμος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ον, = βαρυδαίμων, of persons, S. Ph. 1096 (lyr.); of sufferings, grievous, Id. OC 1449 (lyr.); Comp. -ότερος Plu 2.989e; Sup. -ότατος Id. TG 5, Ph. 1.637; but ξυμφορᾶς βαρυποτμωτάτας (metri gr.) E. Ph. 1345 (lyr.).
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
mit schwerem Geschick, unglücklich, Soph. Phil. 1085, O.C. 1458 ; öfter Eur., βαρυποτμώτατος Phoen. 1383 ; Plut. T.Gracch. 5 ; im Kompar. Gryll. 6.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
