ά, όν [ᾰ]
      1 moucheté, tacheté, EUR. I.A. 222 ; Hec. 90 ; etc. ;
      2 rapide, OPP. C. 2, 314 ; ORPH. NONN.

ά, όν, spotted, dappled, ἔλαφος, λύγκες, E. Hec. 90, Alc. 579 (both lyr.); πέρδιξ AP 7.203 (Simm.). parox., Βαλίος, as name of one of Achilles’ horses, Piebald, Dapple, Il. 16.149, al., cf. E. IA 222.
swift, Opp. C. 2.314, Tryph. 84, Nonn. D. 9.156, al.

1) mit Flocken gleichsam beworfen (βάλλω), scheckig, VLL ποικίλος. Bei Hom. Il. 16.149, 19.400 Name des einen Pferdes des Achilleus, wo es Βαλίος geschrieben wird, s. Scholl. Herodian. Il. 2.495, 16.149, Lehrs Aristarch. p. 278 ff. Doch schwankt der Akzent auch fast in allen anderen Stellen ; πῶλοι λευκοστίκτῳ τριχὶ βαλιοί Eur. I.A. 222 ; λύγκες Alc. 519 ; ἔλαφος Hec. 90 ; Hipp. 218 ; Leon.Alex. 11 (VI.326); πέρδιξ Simm. Rhod. 4 (VII.203).
2) schnell, ἄελλαι Opp. C. 2.314 ; αὖραι Nonn. D. 9.156.