α ou ος, ον [ῐ]
   I act. violent, en parl. des Génies de la mort, HH. 7, 17 ; en parl. de pers. THC. 1, 40 ; 3, 36 ; HERMOG. 1, 44 Walz ; d’ord. en parl. de choses : ἔργα βίαια, OD. 2, 236, actes de violence ; β. θάνατος, HDT. 7, 170 ; PLAT. etc. mort violente ; τὰ βίαια, PLAT. Leg. 914 e ; 934 c ; DÉM. 976, 7, actes de violence, violences ; p. anal. en parl. des forces de la nature (vent, feu, etc.) PAUS. 10, 17, 11, PHIL. 1, 470, etc. ; adv. βίαια, ESCHL. Suppl. 821 ; πρὸς τὸ βίαιον, ESCHL. Ag. 130 ; ἐκ τοῦ βιαίου, DH. 10, 36, de force ;
   II pass. forcé, contraint, càd. :
      1 non volontaire, p. opp. à ἑκούσιος, PLAT. Rsp. 603 c ;
      2 non naturel, p. opp. à φύσει, adv., PLAT. Tim. 64 d ; ARSTT. Nic. 1, 5, 8 ; β. τροφή, ARSTT. Pol. 8, 4, 7, nourriture forcée, en parl. du régime de vie des athlètes ;
      3 forcé par compression, d’où raide, rigide, en parl. d’un mécanisme, HÉRON.

• Cp. βιαιότερος, XÉN. Hell. 2, 4, 14. • Sup. βιαιότατος, THC. 3, 36.

➳ Fém. βιαία, XÉN. Hell. 2, 3, 19.

Étym. βία.

α, ον, also ος, ον Pl. R. 399a, Philostr. VA 1.33; (< βία): — forcible, violent; Adj. once in Hom., ἔρδειν ἔργα βίαια Od. 2.236, Adv. twice, by force, perforce, κατέδουσι βιαίως οἶκον Ὀδυσσῆος 2.237; γυναιξὶ παρευνάζεσθε βιαίως 22.37; freq. in all writers, ἔργα β. Thgn. 1343; νόμος ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότατον Pi. Fr. 169; of persons, βιαιότατος τῶν πολιτῶν Th. 3.36; χρόνος καταψήχει καὶ τὰ βιαιότατα Simon. 176; β. θάνατος a violent death, Hdt. 7.170, Pl. R. 566b, etc. ; β. νόσος S. Ant. 1140 (lyr.); β. ἄνεμος Arist. Mete. 370b9; ἐπάρδευσις Epicur. Ep. 2 p. 44U. (Comp.); ὁ πόλεμος β. διδάσκαλος teaches by violence, Th. 3.82; δίκη βιαίων an action for forcible rescue, Harp. ; τοῖς β. or τῶν βιαίων ἔνοχος, Lys. 23.12, Pl. Lg. 914e; βιαίων [ἐγκαλεῖ] D. 37.33; τὰ [περὶ] τῶν βιαίων ibid. ; συναλλάγματα β., λαθραῖα, obligationes ex delicto, Arist. EN 1131a8; κλοπαῖα καὶ β. Pl. Lg. 934c. Adv. βιαίως, ἀποθανεῖν Antipho 1.26; β. σέλμα σεμνὸν ἡμένων in their irresistible might, A. Ag. 182 (lyr.); χαλεπῶς καὶ β. by struggling and forcing their way, Th. 3.23; firmly, σχεδίας β. ζεύξαντες Plb. 3.46.1; neut. pl. as Adv., A. Supp. 821 (lyr.); πρὸς τὸ β. Id. Ag. 130; ἐκ τοῦ βιαιοτάτου D.H. 10.36. esp. of magic, β. τέχνη Philostr. VA 1.33. Adv. βιαίως, σοφός a wizard, ib. 1.2. Pass., forced, constrained, opp. ἑκούσιος, πράξεις Pl. R. 603c; β. κίνησις, = παρὰ φύσιν κ., Arist. Ph. 254a9, cf. Pl. Ti. 64d; τὸ β., = οὗ ἔξωθεν ἡ ἀρχὴ μηδὲν συμβαλλομένου τοῦ βιασθέντος Arist. EN 1110b15; ἡ β. τροφή, of the diet of athletes, Id. Pol. 1338b41; πόνοι μὴ β. ib. 1335b9; ὁ χρηματιστὴς (sc. βίος) β. τίς ἐστιν, Id. EN 1096a6; βιαιότερος λόγος Jul. Or. 6.191d. Adv. -ως, = παρὰ φύσιν, κινεῖσθαι Arist. Ph. 253b34; Comp. -οτέρως Gal. 17(1).19. = βιαιοθάνατος, PMagPar. 1.332.

auch 2 End.,
1) gewalttätig, ἔργα Od. 2.236 ; Pind. N. 7.67 ; Aesch. Prom. 739, u. sonst bei Tragg. u. in Prosa ; Ggstz πραΰς Plat. Legg. I.645a ; θάνατος Rep. III.566b ; τὰ βίαια καὶ κλοπαῖα Legg. XI.934c ; vom Winde, Arist.; Paus. 10.17.11 ; δίκη βιαίων, Klage über erlittene od. beabsichtigte Notzucht u. über gewalttätige Entziehung eines Besitztums, vgl. Meier att. Prozeß S. 545 ff.
2) erzwungen, Ggstz ἑκούσιος Plat. Rep. X.603c, Polit. 291e ; bes. was gegen die Natur ist, Tim. 64d ; Arist. Eth. 1.5.7, Polit. 7.16, phys. 4.8, 5.6.
• Adv. βιαίως, gewaltsam, Od. 2.237, 22.37 ; Pind., Tragg. u. in Prosa, πρὸς τὸ βίαιον ; ebenso Aesch. Ag. 130 ; auch βίαια, Suppl. 801 ; ἐκ τοῦ βιαίου Dion.Hal. 10.36.

βίαιος, -α, -ον
(< βία), [in LXX for אָנַשׁ, עַז, צַר, etc. ;]
violent: Act.2:2.†
(AS)