α, ον, compar. poét. de ἀγαθός, meilleur, seul. au masc. Ps.-PHOCYL. 130, et, au neutre, dans HOM. βέλτερόν (ἐστι) avec l’inf. IL. 15, 511, etc. ; OD. 17, 18, il est mieux de ; βέλτερον εἰ, OD. 6, 282, elle a mieux fait de, etc. ; et dans ESCHL. Sept. 337, etc.

Étym. cf. βελτίων.

α, ον, = βελτίων, poet. Comp. of ἀγαθός, better, more excellent, Hom. only in neut., βέλτερόν [ἐστι] it is better, c. inf., Il. 15.511, 21.485; c. dat. pers. et inf., Od. 17.18; βέλτερον εἰ… 6.282, cf. Thgn. 92, A. Th. 337, etc. ; Sup. βέλτατος, η, ον, Id. Eu. 487, Supp. 1054.

p. = βελτίων, Hom. Od. 6.282, 17.18 (v.l. βέλτιον) Il. 14.81, 15.511, 18.302, 21.485, 22 ; 129, 23.605 (v.l. δεύτερον), überall in der Form βέλτερον neutr.; – Hes. Op. 365 βέλτερον neutr.; Aeschyl. Suppl. 1070 ; Sept. 337 βέλτερα ; Theogn. 92 und Pseudo-Phocylid. 130 = 122 mascul. βέλτερος.