ου (ὁ) [ᾰᾰ]
   I grenouille, BATR. 6, 18, etc. ; HDT. 4, 131, etc. ; PLAT. Theæt. 167 d, etc. ;
   II p. anal. :
      1 grenouille de mer ou baudroie (Lophius piscatorius ou barbatus L.) poisson aussi appelé ἁλιεύς, ARSTT. H.A. 5, 5, 3 ; 9, 37, 5 ; ATH. 286 d ; PLUT. M. 978 a, etc. ;
      2 gonflement au-dessous de la langue (lat. rana, ranula) AÉT. ;
      3 partie supérieure du sabot d’un cheval, GEOP. 16, 1, 9.

➳ Ion. βάθρακος, HDT. (SCH.-IL. 4, 243) ; ou βότραχος ou βρόταχος, XÉNOPHAN. (EM. 214, 42).

Étym. probabl. pré-grec, p.-ê. onomatopée comme βρεκεκεκέξ.

ὁ, frog, Batr. 6, 18, 59, al., Hdt. 4.131, etc. ; prov., ὕδωρ πίνειν βάτραχος a very frog to drink, Aristopho 10.3; βατράχοις οἰνοχοεῖν, of those who give what is not wanted, Pherecr. 70.5; μέλει μοι τῶν τοιούτων ἧττον τῶν ἐν τοῖς τέλμασι β. Jul. Mis. 358a; χλωρὸς β., of the tree-frog, Thphr. Sign. 15. = ἁλιεύς, a kind of fish, fishing-frog or sea-angler, Lophius piscatorius, Arist. GA 749a23, Ael. NA 13.5.
frog of a horse΄s hoof, Gp. 16.1.9, Hippiatr. 8; hence Astron., of the star β Centauri, Ptol. Alm. 8.1. ἐσχάρας εἶδος, Hsch.
swelling under the tongue, Aët. 8.39. — Dial. forms are cited by Gramm., Ion. βάθρακος, cited from Hdt. (prob. 4.131) by Sch. Il. 4.243, Eust. 1570.11, and found in PLond. 1.124.31 (iv/v AD); Ion. also βότραχος Hp. ap. Gal. 19, βρόταχος Xenoph. 40 (as pr. n., GDI 5577, 5592). βράταχος Hsch. (as pr. n., GDI 5727d29). Cypr. βρούχετος Hsch. Phoc. βριαγχόνη Id. Pontic βάβακος Id. Cf. βύρθακος, βρύτιχος.

ὁ,
1) Frosch, Plat. Theaet. 167d u. sonst.
2) ein Fisch, Meerfrosch, Arist. H.A. 1.5, 2.13 ; vgl. Ath. VII.286d.
3) eine Zungenkrankheit, Medic.
4) der hohle Teil am Pferdehuf, Geop.

βάτραχος, -ου, ὁ,
[in LXX: Ex 8, Psa.77 (78):45 104 (105):30 (צְכַרִדֵּעַ), Wis.19:10 * ;]
a frog: Rev.16:13.†
(AS)