(seul. prés. et ao. ηὐτομάτισα) [ᾰ]
   I tr.
      1 faire qqe ch. spontanément, de son propre mouvement, ARSTT. G.A. 1, 1, 11 ; PLUT. M. 807 f ;
      2 abs. en mauv. part, agir d’instinct, sans réflexion, au hasard, XÉN. Cyr. 4, 5, 21 ; DH. Comp. p. 141, 9 ;
   II intr. se produire, naître ou se développer de soi-même, HPC. 402, 36 ; en parl. de fruits, etc. DS. 2, 36 ; fig. DS. 16, 92.

➳ Ao. ηὐτομάτισα, ATH. 31 b ; etc.

Étym. αὐτόματος.

act of oneself, act offhand or unadvisedly, X. Cyr. 4.5.21; — Pass., to be done spontaneously or at random, Plu. Ages. 23, Procl. in Ti. 1.297 D. ; but ηὐτοματισμένη παράδοσις haphazard, Id. Hyp. 7.35. Adv. ηὐτοματισμένως Id. in Prm. p. 650S.
introduce the agency of chance, of Anaxagoras, Simp. in Ph. 327.27. of things, happen of themselves, casually, Hp. Acut. (Sp.) 33; φήμη D.S. 16.92; — Pass., to be self-produced, Ph. 1.441. of natural agencies, act spontaneously, ὥσπερ αὐτοματιζούσης τῆς φύσεως Arist. GA 715b27, cf. D.H. Comp. 20.

aus eigenem Antrieb etwas tun, ohne Befehl, Plut. reip. ger. pr. 13 M.; nach Möris att. für ἀφ' ἑαυτῶν τι πράττειν ; tadelnd, unbedacht handeln, Xen. Cyr. 4.5.21 ; Dion.Hal. C.V. 20 ἡ αὐτοματίζουσα φύσις der τέχνη entgegengesetzt ; zufällig sein, Sp., z.B. ἡ αὐτοματίζουσα φήμη, zufällige Aeußerung, DS. 16.92.