αὐθ·αίρετος, ος, ον :
      1 volontairement choisi, d’où volontaire, spontané (exil, servitude, mort, etc.) THC. 1, 144 ; 6, 40 ; XÉN. Hell. 6, 2, 36 ; SOPH. O.R. 1231 ; etc. ;
      2 qui choisit ou agit de son plein gré, libre, indépendant (avis, résolution) THC. 1, 78 ;
      3 qui se choisit ou se désigne de lui-même, en parl. de généraux qui s’attribuent le commandement, XÉN. An. 5, 7, 29.

Étym. αὐτός, αἱρέω.

ον, self-chosen, self-elected, στρατηγοί X. An. 5.7.29; στεφανηφόρος voluntary, i.e. undertaking the duty at one΄s own expense, Ath.Mitt. 36.159 (Syros, ii AD), cf. IG 12(5).660, 668; γυμνασίαρχος OGI 583.8; συνήγορος POxy. 1242.10. Adv. -τως Inscr.Magn. 163.15, PLond. 2.280.7 (i AD).
by free choice, of one-self, E. Supp. 931; αὐ. ἐξῆλθε 2 Ep. Cor. 8.17; independent, free, εὐβουλία Th. 1.78; ἡ τοῦ τέλους ἔφεσις οὐκ αὐ. Arist. EN 1114b6. of things, due to one΄s own choice, ὄλβος B. Fr. 20; usu. of evils, self-incurred, πημοναί S. OT 1231; οὐκ αὐθαίρετοι βροτοῖς ἔρωτες E. Fr. 339; νόσοι… αἱ μέν εἰσ’ αὐ. ib. 292.4; κίνδυνοι, δουλεία, Th. 1.144, 6.40; θάνατος X. HG 6.2.36; λῦπαι Men. 634; δυστύχημα Id. 618. Adv. -τως of free choice, LXX 2 Ma. 6.19, al., Mitteis Chr. 361 (iv AD); πείθεσθαί τινι Plu. Pel. 24, independently, Luc. Anach. 34.

selbstgewählt, freiwillig, εὐβουλία Thuc. 1.78 ; στρατηγός Xen. 5.7.29 ; 28 ὅστις ἂν ἑαυτὸν ἕληται ; θάνατος Hell. 6.2.24, Selbstmord ; ἑαυτοῖς ἐπάγονται δουλείαν Dem. 19.259 ; selbst zugezogen, selbstverschuldet, πημοναί Soph. O.R. 1231 ; κίνδυνοι Thuc. 1.144 ; καταφθορά Pol. 2.21 u. Sp.

αὐθαίρετος, -ον
(< αὐτός, αἱρέομαι), [in Sm.: Exo.35:5, 22 * ;]
__1. self-chosen.
__2. of one's own accord: 2Co.8:3 8:17.†
(AS)