ος, ον, conforme à la volonté du destin, d’où :
      1 de bon augure : αἰ. βροντή, PD. P. 4, 23, tonnerre d’heureux augure ; αἴ. ὄρνις, PD. N. 9, 18 ; SOPH. O.R. 52 ; PLUT. Rom. 9, etc. ; αἴ. ἀετός, XÉN. Cyr. 2, 4, 14, oiseau, aigle de bon augure ;
      2 qui arrive au moment favorable, opportun, IL. 24, 376 ; SOPH. O.C. 34 ;
      3 heureux, favorable, ESCHL. Ag. 104 ; EUR. Ion 421 ;
      4 juste, exact, convenable, NIC. Th. 93.

• Cp. -ώτερος, CHION 3 ; • Sup. -ώτατος, ARSTD. 40.

➳ Fém. -ία, PD. N. 9, 18.

Étym. αἶσα.

ον, also α, ον Pi. N. 9.18, E. Ion 421; (< αἶσα); — poet. Adj. auspicious, opportune, ὁδοιπόρος Il. 24.376, cf. A. Ag. 104 (lyr.), S. OC 34; ἡμέρα E. l.c. ; αἴ. ἐν φιλότητι IG 14.2068.9; — freq. of omens, αἰσία ὄρνις Pi. l.c., cf. S. OT 52; ἀετός X. Cyr. 2.4.19; ἄνεμος App. Mith. 29; ὥρα Id. Syr. 58 (Comp.). Adv. -ίως E. Ion 410, Timae. 114.
meet, right, αἴσιος ὁλκή, Lat. justum pondus, Nic. Th. 93; αἴ. ἐμβολή Just. Edict. 13.4.1.

ον, fem. αἰσία Pind. N. 9.18, Hom. einmal, II. 24.376 ὁδοιπόρον αἴσιον, rechtschaffen denkend, vgl. 377 πέπνυσαι νόῳ : s. αἴσιμος ; – Sp. glückbedeutend, günstig, βροντή P. 4.23 vgl. 197 ; Xen. Cyr. 1.6.1 ; ὄρνις Pind. N. 9.18 ; Soph. O.R. 52 ; sp.D.; Plut. Rom. 9 u. öfter ; ἀετός Xen. Cyr. 2.4.14, Theocr. 17.72 ; οἰωνοί Xen. C. 3.3.11 ; unter günstigen Vorbedeutungen, zu gelegener Zeit kommend, Aesch. Ag. 104 ; Soph. O.C. 34 ; Eur. Ion 424 ἡμέρα, glücklicher Tag, wie adv. αἰσίως 413. Bei Sp. ἐπ' αἰσίῳ od. ἐπ' αἰσίοις, auspicato. – Gebührend, angemessen, Nic. Th. 98 ὁλκή.