ος, ον [ῐ]
      1 marqué par le destin, fatal : αἴσιμον ἦμαρ, IL. 8, 72, jour fatal, jour de la mort ; αἴσιμόν ἐστι, IL. 21, 291, c’est l’arrêt du destin ;
      2 conforme aux arrêts du destin, d’où sage, prudent, mesuré : αἴσιμα εἰδώς, OD. 2, 231, à l’esprit prudent (p. opp. à αἴσυλα ῥέζειν) ; αἴσιμα εἰπεῖν, OD. 22, 46, dire des choses sensées ; adv., αἴσιμα πίνειν, OD. 21, 294, boire avec mesure.

➳ Fém. -η, OD. 23, 14.

Étym. αἶσα.

ον, also η, ον Od. 23.14; (< αἶσα); — Ep. Adj. appointed by the will of the gods, destined, αἴ. ἦμαρ the fatal day of death, Il. 8.72, Bacis ap. Hdt. 9.43, etc. ; αἴσιμόν ἐστι Il. 21.291.
agreeable to the decree of fate, meet, fitting, αἴσιμα εἰπεῖν Od. 22.46; αἴσιμα εἰδώς, opp. αἴσυλα ῥέζειν, 2.231; φρένας αἰσίμη right-minded, 23.14; αἴσιμα πίνειν to drink in decent measure, 21.294.

ον, fem. αἰσίμη Od. 23.14, adj. zu αἶσα, was man vgl.; Od. 7.310 ἀμείνω δ' αἴσιμααάντα, Alles was billig, geziemend, schicklich ist ; αἴσιμα παρειπών Il. 6.62, Od. 22.46 ταῦτα μὲν αἴσιμα εἶπας, ὅσα ῥέζεσκον Ἀχαιοί, πολλὰ μὲν ἐν μεγάροισιν ἀτάσθαλα, πολλὰ δ' ἐπ' ἀγροῦ ; αἴσιμα εἰδέναι, gerecht sein, Il. 15.207 ; βασιλεὺς φρεσὶν αἴσιμα εἰδώς Od. 2.231 ; τίσειν αἴσιμα πάντα, Alles was billig ist bezahlen Od. 8.348 ; αἴσιμα πίνειν Od. 21.294, mäßig trinken ; αἴσιμα ἔργα Od. 14.84 ; πρὶν δὲ φρένας αἰσίμη ἦσθα, du warst eine vernünftige Frau, Od. 23.14, Ggstz μάργη, ἄφρων ; – αἴσιμον ἦμαρ = κὴρ θανάτοιο Il. 8.72, 22.212 ; δὴ γάρ σφι παρίσταται αἴσιμον ἦμαρ Od. 16.280 ; αἴσιμόν ἐστι c. inf. = es ist beschieden Il. 9.245, 15.274, 21.291, 495, Od. 15.239. – Mosch. 2.106.