GRC
αἴλινος
JSON
Bailly
αἴ·λινος, ος, ον [ῐ]
1 plaintif, désolé, EUR. Or. 1395 ; ANTH. 5, 248, etc. ; adv. αἴλινα, CALL. Ap. 20 ; MOSCH. 3, 1, d’une voix plaintive ; ὁ αἴλινος, ESCHL. Ag. 121 ; SOPH. Aj. 627, etc. chant plaintif, lamentation ;
2 lamentable, déplorable, EUR. Hel. 171.
1 plaintif, désolé, EUR. Or. 1395 ; ANTH. 5, 248, etc. ; adv. αἴλινα, CALL. Ap. 20 ; MOSCH. 3, 1, d’une voix plaintive ; ὁ αἴλινος, ESCHL. Ag. 121 ; SOPH. Aj. 627, etc. chant plaintif, lamentation ;
2 lamentable, déplorable, EUR. Hel. 171.
Étym. αἶ, Λίνος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ὁ, cry of anguish, dirge, αἴλινον αἴλινον εἰπέ A. Ag. 121 (lyr.), cf. S. Aj. 627 (lyr.), E. Or. 1395; of an epitaph, AP 6.348 (Diod.); said to be from αἶ Λίνον ah me for Linos! cf. Paus. 9.29.8. Adj., αἴλινος, ον, mournful, plaintive, αἰλίνοις κακοῖς E. Hel. 171; βρέφος αἴ.
unhappy, IG 14.1502; neut. pl. αἴλινα as Adv., Call. Ap. 20, Mosch. 3.1; hence αἰλινέω sing a dirge, cj. in Dosiad. Ara 15.
unhappy, IG 14.1502; neut. pl. αἴλινα as Adv., Call. Ap. 20, Mosch. 3.1; hence αἰλινέω sing a dirge, cj. in Dosiad. Ara 15.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ὁ (αἶ Λίνος, eigtl. ein Klagegesang auf Linus, vgl. Λίνος), das Klagelied, Soph. αἴλινον ἥσει Aj. 616 ; αἴλινον εἰπέ Ag. 120, 137, 154 ; Eur. αἴλινον ἰαχεῖ Herc.Fur. 348. Dann adj., jammernd, kläglich, κακά Hel. 171 ; αἴλινον ἀρχὰν θανάτου βάρβαροι λέγουσι Or. 1392 ; αὐδή Paul.Sil. 4 (V.248); γράμμα Diod. 7 (VI.348);
adv., αἴλινα στοναχεῖτε Mosch. 3.1 ; κινύρεται Callim. Ap. 20.
adv., αἴλινα στοναχεῖτε Mosch. 3.1 ; κινύρεται Callim. Ap. 20.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
