(seul. prés.) maltraiter : τινά, SOPH. Aj. 403, Tr. 838, qqn ; au pass. ESCHL. Pr. 168 ; SOPH. Ant. 206 ; XÉN. An. 2, 6, 29 ; ARSTT. Pol. 5, 10, 19 ; avec un rég. de chose : αἰκ. φόϐην ὕλης, SOPH. Ant. 419, dévaster le feuillage d’une forêt ;

Moy. plus us. m. sign. ESCHL. Pr. 195 ; SOPH. Aj. 111, O.R. 1153 ; ISOCR. 73 a, etc. ; avec double rég. τινὰ αἰκίζεσθαι τὰ ἔσχατα, XÉN. An. 3, 1, 18, faire subir à qqn les derniers outrages.

➳ Moy. impf. ᾐκιζόμην, SOPH. Aj. 300. Fut. αἰκίσομαι, ANTH. 12, 80. Ao. ᾐκισάμην, XÉN. An. 3, 4, 5 ; SOPH. Aj. 111, etc. Ao. pass. ᾐκίσθην au sens pass. SOPH. Ant. 206 ; AND. 1, 138 Baiter-Sauppe ; LYS. 6, 27 Baiter-Sauppe. Pf. ᾔκισμαι au sens moy. EUR. Med. 1130 ; au sens pass. PLUT. M. 31 ; etc. Pl.q.pf. au sens moy. 3 sg. ᾔκιστο, PLUT. Cæs. 29.

Étym. contr. att. de ἀεικίζω.

aor. ᾔκισα Herod. 2.46; pf. αἴκικα· ὕβρικα, Hsch. : — maltreat, τινά S. Aj. 403, Tr. 839; σῶμα Tim. Pers. 189; of a storm, mar, spoil, πᾶσαν αἰκίζων φόβην ὕλης S. Ant. 419; — Pass., to be tortured, rarely in pres. in A. Pr. 169, Pl. Ax. 372a; pf. ᾔκισμαι D.S. 18.47, Polyaen. 8.6; more freq. in aor.1, πρὸς κυνῶν ἐδεστὸν αἰκισθέντα S. Ant. 206; ἐδέθη καὶ ᾐκίσθη Lys. 6.27; τὰ σφέτερα αὐτῶν σώματα αἰκισθέντες And. 1.138, cf. Isoc. 4.154; εἰς τὸ σῶμα αἰκισθῆναι πληγαῖς Arist. Pol. 1311b24. more freq. in Med. αἰκίζομαι, A. Pr. 197, Isoc. 4.123; impf. ᾐκιζόμην S. Aj. 300; fut. αἰκίσομαι AP 12.80 (Mel.), Att. -ιοῦμαι (κατ-) E. Andr. 829; aor. ᾐκισάμην S. Aj. 111, OT 1153, Isoc. 5.103, X. An. 3.4.5; pf. ᾔκισμαι E. Med. 1130, plpf. ᾔκιστο Plu. Caes. 29; — in same sense as Act., ll.cc. ; damage, τὰ χωρία D. 43.72; c. dupl. acc. pers. et rei, αἰκίζεσθαί τινα τὰ ἔσχατα X. An. 3.1.18; αἰκίσασθαί τινας πᾶσαν αἰκίαν Plb. 24.9.13.

(αἰκής, vgl. ἀεικίζω), mißhandeln, bes. mit Schlägen ; act. nur Soph. Tr. 838, Aj. 396, Ant. 415 ; sonst med., Aesch. Pr. 195 ; öfter τινά, Soph. Aj. 65, O.R. 11.53 ; αἰκίσεται Mel. 55 (XII.80); Isocr. 4.123 ; Isae. 9.17 u. sonst in Prosa. Pass. αἰκισθῆναι Soph. Ant. 206 ; Xen. An. 2.6.29 u. Redner.