ιπος (ὁ, ἡ) [ῐῐπ] escarpé, IL. 9, 15 ; ESCHL. Suppl. 794 ; ANTH. 7, 6, 22.

Étym. inconnue ; αἴξ, λείπω « abandonné même des chèvres » par étym. populaire.

[ῐ], ῐπος, ὁ, ἡ, (expl. by Gramm. from αἴξ, λείπω, cf. Sch. Il. 9.15) destitute even of goats, hence, steep, sheer, πέτρη Il. 9.15, al. (not in Od.), A. Supp. 794 (lyr.), Lyc. 1325; also in form αἰγίλιπος, Hsch. (Perh. cognate with Lith. lipti `climb΄.)

ιπος, ὁ, ἡ, VLL οὕτως ὑψηλός, ὥστε καὶ αἶγα λείπεσθαι, μὴ ἐπιβαίνειν, schroff, steil, selbst den Ziegen unzugänglich, Hom. dreimal, Il. 9.15, 16.4 ὥς τε κρήνη μελάνυδρος, ἥ τε κατ' αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ, 13.63 ὥστ' ἴρηξ ὠκύπτερος ὦρτο πέτεσθαι, ὅς ῥάτ' ἀπ' αἰγίλιπος πέτρης περιμήκεος ἀρθεὶς ὁρμήσῃ πεδίοιο ; Aesch. Suppl. 775 ; πέτρος Antiphil. 30 (VII.622); Scyrus, Lyc. 1325.