ή, όν [ῐ] de Sicile, sicilien, OD. 24, 211, 366, 389 ; THGN. 783 ; EUR. Tr. 222, etc. ; TH. H.P. 8, 4, 3, etc. ; οἱ Σικελοί, OD. 10, 383 ; HDT. 6, 22, etc. ; THC. 3, 88, etc. les Siciliens.

Étym. v. Σικελία.

s. LGPN

ή, όν, Sicel, later Sicilian, of or from Sicily, γυνὴ Σ. Od. 24.211, cf. 389; ἀμφίπολος ib. 366; γαῖα Thgn. 783; πάγος, πόντος, E. Cyc. 95, 703, etc. ; rare in Prose, πυροὶ Σ. Thphr. HP 8.4.3; Σ. ἔλαιον a liquid form of asphalt, Dsc. 1.73. Σικελοί, οἱ, Sicels, Od. 20.383, Hdt. 6.22, Th. 6.2, etc.