α, ον [ῠ]
      1 de Lycie, HDT. 1, 173, etc. ; PD. P. 3, 112 ; SOPH. O.R. 208 ; οἱ Λύκιοι IL. 2, 876 ; PD. N. 3, 57, etc. les Lyciens ;
      2 de Lykios, propr. le lumineux (cf. Λύκειος) càd. Apollon, PD. P. 1, 74.

ου (ὁ) [ῠ] Lykios, h. XÉN. An. 3, 3, 20.

Étym. λύκος.

s. LGPN

α, ον, Lycian; Λύκιοι, οἱ, the Lycians, Il. 2.876, etc. ; — also Λυκιακός, ή, όν, Luc. Nav. 8; Λυκιακά, τά, history of Lycia, Ath. 8.333d. epith. of Apollo (cf. Λύκειος), Pi. P. 1.39, E. Fr. 700, D.S. 5.56, Paus. 2.19.3; expld. ἀπὸ τοῦ λευκαίνεσθαι πάντα φωτίζοντος ἡλίου Antip. Stoic. 3.249.