ος, ον, de Colchide, PLAT. Euthyd. 285 c ; A.RH. 4, 485 ; οἱ Κόλχοι, PD. P. 4, 376 ; HDT. 2, 104 ; XÉN. An. 4, 8, 8 et 9 ; EUR. Med. 2, les habitants de la Colchide.

Étym. v. Κολχίς.

s. LGPN

ὁ, Colchian, Hdt. 1.2, etc. ; — Adj. Κολχικός, ή, όν, Colchian, Id. 2.105; — poet. also Κόλχος στόλος A.R. 4.485; — fem. Κολχίς, ίδος, Hdt. 1.2 (but also Μηδείᾳ τῇ Κόλχῳ Pl. Euthd. 285c); as Subst. Κολχίς (sc. γῆ), Colchis, Hdt. 1.104, etc. ; (sc. γυνή) E. Med. 132 (anap.).