α, ον, de Kolophôn : οἱ Κολοφώνιοι, HDT. 1, 147, 150 ; THC. 3, 36, les habitants de Kolophôn ; Κολοφωνίων λιμήν, THC. 5, 2, port des Kolophoniens en Chalcidique ; ἡ Κολοφωνία (s.-e. πίσσα) GAL. 14, 534 ; HIPPIATR. p. 70, 2, etc., la colophane ou résine de Kolophôn.

Étym. Κολοφών.

α, ον, of or from Colophon in Ionia, Hdt. 1.147, etc. ; Κ. σχῆμα, a figure of speech, such as using ἡ κεφαλὴ τῷ ἀνθρώπῳ for τοῦ που, Lesb. Gramm. 7; Subst., ἡ Κολοφωνία (sc. ῥητίνη), Colophonian gum, resin, Dsc. 1.71, Gal. 13.475, Hippiatr. 20, al., PGrenf. 1.52.7 (iii AD); also, = σκαμμωνία, Ps.-Dsc. 4.170; Κολοφώνιον (sc. ὑπόδημα), τό, kind of shoe, Rhinth. 4; also, a measure used in Egypt, Ostr. 1166, 1265 (ii AD); but also, a kind of vegetable, PTeb. 419.21 (iii AD).