άδος [ῐῡ]
A adj. f. qui concerne Dionysos, de Dionysos, EUR. H.f. 891 ; PLAT. Leg. 844 d ; ANTH. 13, 28 ; etc. ;
B subst. :
   I ἡ δ. :
      1 (s.-e. βοτάνη) rue, plante, DIOSC. 3, 173 ;
      2 sorte de raisin, ATH. 30 d ;
   II plur. αἱ Διονυσιάδες (s.-e. παρθένοι) jeunes filles de Sparte qui concouraient aux fêtes de Dionysos, PAUS. 3, 13, 7.

Étym. Διόνυσος.

s. LGPN

άδος, ἡ, pecul. fem. of Διονυσιακός, θυμέλα Pratin. 1.2; λοιβά E. HF 894 (lyr.); Πηγή Paus. 4.36.5. as Subst., Bacchante, Id. 3.13.7. a plaster, Orib. Fr. 96, Philum. ap. Aët. 16.38. name of Naxos, Call. Aet. 3.1.41. = ἀνδρόσαιμον, Dsc. 3.156; = κατανάγκη, Ps.-Dsc. 4.131.

Place, proper name

• an ancient town of Egypt, modern Qasr Qarun. (TOPOS text)