α ou ος, ον, de Dèlos, ESCHL. Eum. 9 ; ISOCR. EL. etc. ; οἱ Δ. les habitants de Dèlos, HDT. 4, 33, etc. ; THC. 5, 1, etc. ; οἱ Δ. καὶ αἱ Δ. AR. Th. 334, les dieux et les déesses qu’on adore à Dèlos ; particul. ὁ Δ. le dieu de Dèlos (Apollon) SOPH. Aj. 704 ; THC. 1, 13 ; 3, 104, etc.

➳ Dor. Δάλιος [ᾱ] PD. P. 9, 17 ; SOPH. Aj. 704 ; O.R. 154 ; EUR. Rhes. 224 ; THCR. Epigr. 19.

Étym. Δῆλος.

ου (ὁ) Dèlios, h. PLUT. Adv. Col. 32.

s. LGPN

Dor. Δάλιος, α, ον, also ος, ον E. Tr. 89: — Delian, A. Eu. 9, etc. ; ὁ Δ., name of Apollo, S. Aj. 704, Th. 1.13; τοῖς Δηλίοις καὶ ταῖσι Δηλίαισι, the gods and goddesses worshipped at Delos, Ar. Th. 334; — Δήλιος, ὁ, a Delian, Hdt. 4.33, etc. ; — also Δηλιεύς, IG 12(7).50 (Amorgos); — fem. Δηλιάς, άδος, ἡ, Delian woman, κοῦραι Δ. h.Ap. 157, cf. E. HF 687; with neut. Subst., Δηλιάσιν γυάλοις cj. in Id. IT 1235; — Adj. Δηλιακός, ή, όν, χορός Th. 3.104; πλοῖον Plu. 2.786f. Δηλιὰς θεωρία mission sent to Delos every fourth year, Philoch. 158; — hence Δηλιασταί, οἱ, members of this θεωρία, Lycurg. Fr. 80, Herodicus ap. Ath. 6.234e, Harp., Hsch. Δήλιον, τό, precinct of Apollo Δ., Herodicus l.c., Schwyzer 688 A 7 (Chios, v BC), etc. Δήλια (sc. ἱερά), τά, festival of Apollo at Delos, Th. 3.104, X. Mem. 4.8.2; also at Tanagra, etc., SIG 319.16, etc.