Βερε·νίκη, ης (ἡ) [ῑ] Bérénikè (Bérénice) :
   I n. de f. :
      1 n. de plus. reines d’Égypte, part. d’une fille de Ptolémée Philadelphe, dont la chevelure servit à désigner une constellation, CALL. fr. 462 ; STR. etc. ;
      2 autres, PAUS. JOS. DC. etc. ;
   II n. de v. en Égypte, ARR. ; en Cyrénaïque, STR. etc.

➳ Dor. ou épq. Βερενίκα, CALL. Ep. 52 ; THCR. Idyl. 17, 34, etc. ; A. PL. 4, 68.

Étym. forme macéd. p. Φερενίκη, de φέρω, νίκη ; cf. Βερονίκη.

s. LGPN

ἡ, Macedon. form for Φερενίκη, freq. pr. n. in the time of the Ptolemies; — also Βερνίκη Act. Ap. 25.13; βερενίκης πλόκαμος, a constellation, Gem. 3.8, etc. ; also, a throw of the dice, Hsch. ; — hence βερενίκιον, τό, a plant, Hsch. ; also, nitre of the best quality, Gal. 13.568; — Dim. βερενικάριον or βερνικάριον νίτρον, Orib. Fr. 107, Aët. 6.54; — βερενικίδες, αἱ, women΄s shoes, Hsch.

ἡ, Stadt in Kyrenaika, = Ἑσπερίς 2), Ptol. 4.4.4, St.B. s.v. u. s. Ἑσπερίς.

Place, proper name

• Classical to Roman polis near Kastrosykia in Preveza Epirus. (TOPOS text)
• Ptolemaic harbor on the Red Sea, near Ras Banas, Egypt. (TOPOS text)